Joan Miró

Joan Miró i Ferrà (Barcelona, 20 de abril de 1893Palma de Maiorca, 25 de dezembro de 1983) foi um escultor, pintor, gravurista e ceramista surrealista espanhol.[1]

Joan Miró
Joan Miró
Joan Miró, fotografia de Carl van Vechten, junho de 1936
Nome completo Joan Miró i Ferrà
Nascimento 20 de abril de 1893
Barcelona
Morte 25 de dezembro de 1983 (90 anos)
Palma de Maiorca
Ocupação pintor, escultor, gravador e ceramista com capacidade de cerâmica
Assinatura

Biografia

Quando jovem frequentou a Reial Academia Catalana de Belles Arts de Sant Jordi da Barcelona e a Academia de Gali. Em 1919, depois de completar os seus estudos, esteve em Paris, onde conheceu Pablo Picasso e entrou em contato com as tendências modernistas como o fauvismo e o dadaísmo.[1][2]

No início da década de 1920, conheceu o fundador do movimento surrealista André Breton entre outros artistas. A pintura O Carnaval de Arlequim, 1924-25, e Maternidade, 1924, inauguraram uma linguagem cujos símbolos remetem a uma fantasia, sem as profundezas das questões psicanalistas surrealistas. Participou na primeira exposição surrealista em 1925.[1][2]

Em 1928, viajou para Holanda, tendo pintado as duas obras Interiores holandeses I e Interiores holandeses II. Em 1937, trabalhou em pinturas-mural e, anos depois, em 1941, concebeu a sua mais conhecida e radiante obra: Números e constelações em amor com uma mulher. Mais tarde, em 1944, iniciou-se em cerâmica e escultura. Em suas obras, principalmente nas esculturas, utiliza materiais surpreendentes, como a sucata.[1]

Vários anos depois, rumou pela primeira vez aos Estados Unidos e nos anos seguintes; durante um período muito produtivo, trabalhou entre Paris e Barcelona.

No fim da sua vida reduziu os elementos de sua linguagem artística a pontos, linhas, alguns símbolos e reduziu a cor, passando a usar basicamente o branco e o preto. Algumas obras revelam grande espontaneidade, enquanto em outras se percebe a técnica feita com muito cuidado, e esse contraste também aparece em suas esculturas. Miró tornou-se mundialmente famoso e expôs seus trabalhos, inclusive ilustrações feitas para livros, em vários países.

Ainda que alguns leigos do mundo da arte rechacem o nível da técnica das pinturas de Miró, os grandes conhecedores da obra do artista reconhecem que "se há uma sensação de cliché no efeito de recepção da obra de Miró, isso resulta de quem vê — o artista não tem culpa".[3] Miró atribuía, para cada elemento da realidade um símbolo, uma “tradução poética”, um signo que se repete em cada um de seus quadros. O signo é muito mais metáfora do que imagem. Esses signos eram inseridos dentro de um vazio, e essa combinação entre vazio e signos é o que define esteticamente a obra de Joan Miró.[4]

Em 1954, ganhou o prêmio de gravura da Bienal de Veneza e, quatro anos mais tarde, o mural que realizou para o edifício da UNESCO em Paris[1] ganhou o Prêmio Internacional da Fundação Guggenheim. Em 1963, o Museu Nacional de Arte Moderna de Paris realizou uma exposição de toda a sua obra.

Em 1978 recebeu a Medalha de Ouro da Generalidade da Catalunha e o Prêmio Antonio Feltrinelli.

Mural do Palacio de Congresos y Exposiciones em Madrid (1980).

Principais obras

Pinturas

Relação extraída dos catálogos de exposições:

  • Werner Spies, La Révolution surréaliste, Éditions du Centre Pompidou,‎ 2002 ISBN 978-284 Erro de parâmetro em {{ISBN}}: comprimento
  • André Breton, Le Surréalisme et la peinture, Paris, Gallimard,‎ 2002 (1a. Ed. 1965) ISBN 978-2070418596
  • Jean- Louis Prat, Miró, Martigny (Suisse), Fondation Pierre Gianadda,‎ 1997 ISBN 2-88443-042-3
  • Jean- Louis Prat, Joan Miró, rétrospective de l'œuvre peint, Saint-Paul-de-Vence, Fondation Maeght,‎ 1990 ISBN 9782900923016

E dos livros:

  • Jacques Dupin, Joan Miró, Paris, Flammarion, coll. « Grandes monographies »,‎ 1961 et 1993 ISBN 2-08-011744-0
  • Camilo José Cela et Pere A. Serra, Miró et Mallorca, Barcelone et Paris, Polígrafa et Cercle d'Art,‎ 1984 et 1985 ISBN 2-7022-0191-1

Obras perdidas:

  • The Reaper ou "El campesino catalán en rebeldía"
Data Nome da obra Técnica Museu Cidade
1917Nord-Sudóleo sobre telacoleção de Paule e Adrien MaeghtParis
1919Autoretratoóleo sobre telaMuseu PicassoParis
1921Grand nu deboutóleo sobre telaPerls GalleriesNova York
1921La Fermeóleo sobre telaNational Gallery of ArtWashington
1921Retrat de ballarina espanyolaóleo sobre telaMuseu PicassoParis
1923Terra llauradaóleo sobre telaFundação Solomon R. GuggenheimNova York
1924Paysage catalanóleo sobre telaMuseum of Modern ArtNova York
1924La Famillegiz preto e vermelho sobre papel émeriMuseum of Modern ArtNova York
1924Maternitéóleo sobre telaScottish National Gallery of Modern ArtEdimburgo
1925Carnaval do Arlequimóleo sobre telaAlbright-Knox Art GalleryBuffalo
1927Le Cheval de cirqueóleo sobre telaHirshhorn Museum and Sculpture Garden, Smithsonian Institution e Musée communal des beaux-arts d'IxellesWashington e Bruxelas
1927Têteóleo sobre telaCentro Georges PompidouParis
1928Interiors holandesos Ióleo sobre telaMuseum of Modern ArtNova York
1928Interiors holandesos IIóleo sobre telaColeção Peggy Guggenheim - Fundação Solomon R. GuggenheimVeneza
1928Interiors holandesos IIIóleo sobre telaMetropolitan Museum of ArtNova York
1928Dançarina espanholacolagemCentre national d'art et de culture Georges-PompidouParis
1930Peinture, la magie de la couleuróleo sobre telaMenil CollectionHouston
1930Peinture (Miró 1930)]óleo e gesso sobre telaFondation BeyelerBasileia
1933Composição (Miró 1933]óleo sobre telaKunsthalle de BerneBerna
1933Composition, concentration plastiqueóleo sobre telaLille Métropole Musée d'art moderne, d'art contemporain et d'art brutVilleneuve-d'Ascq
1934Escargot, femme, fleur et étoileóleo sobre telaMuseu do PradoMadrid
1937Nature morte au vieux soulieróleo sobre telaMuseum of Modern ArtNova York
1938 Una estrella acaricia el pit d'una negraóleo sobre telaTate GalleryLondres
1939-1941Série Constel·lacionstempera, gouache, óleo, tinta pastel, solvente sobre papelFondation Joan-Miró e Museum of Modern ArtBarcelona e Nova York
1942-1949Femme, oiseau, étoiletinta pastel, crayon, resina, gouache, carvão vegetal, óleo sobre telaColeção de Rosengart e coleção Jeannette e Paul HaimLucerne e Paris
1945La Course de taureauóleo sobre telaCentre national d'art et de culture Georges-PompidouParis
1961Blau I, Blau II i Blau IIIóleo sobre telaCentre national d'art et de culture Georges-PompidouParis
1968Personatge davant del solacrílicoFondation Joan-MiróBarcelona
1968- 1973Mai 1968óleo sobre telaFondation Joan-MiróBarcelona
1972Dona i ocells a l'alba' óleo sobre telaN.D.N.D.
1974L'esperança del condemnat a mortóleo sobre telaFondation Joan-MiróBarcelona

Murais cerâmicos

Muro cerâmico no Wilhelm-Hack-Museum.
Data Local Cidade
1947Pintura mural no restaurante do Terrace Plaza HotelCincinnati
1957Mural Sol e LuaMural Sol e Lua, UNESCOParis
1960Pintura mural no interior da cafeteria do Harkness Graduate Center da Harvard Law SchoolCambridge (Massachusetts)
1964University of St. Gallen (Escola de Administração de Empresas)Sankt Gallenkappel
1964Labyrinthe Miró, Fondation MaeghtSaint-Paul-de-Vence
1970Mural do Aeroporto de BarcelonaEl Prat de Llobregat
1970Mural cerâmico para a Exposição Universal de OsakaOsaka
1971Muro cerâmico para o Wilhelm-Hack-Museum, LudwigshafenLudwigshafen
1972Mural para o museu de arteKunsthaus ZürichZurique
1972Mural para a Cinémathèque Française (ARTIUM)Paris
1976Mosaico da Pla de l'OsBarcelona
1977Mural cerâmico na Universidade de WichitaWichita (Kansas)
1978Mural para a IBMBarcelona
1980Mural para o Palau de Congressos de MadridMadrid
1983Parc del MarPalma de Mallorca

Ilustrações

Data Autor Livro Técnica
1930Tristan TzaraL'arbre des Voyageurs4 litogravuras
1933Georges HugnetEnfances3 gravuras
1944Joan MiróBarcelona50 litogravuras em preto e branco
1948Henry MillerLe sourire au pied de l'échelleN.C
1951Tristan TzaraParler seulgravuras e desenhos
1954Joan MiróUne Hirondelletextos e desenhos
1957René CrevelBague d'Aurore5 água-forte
1958Paul ÉluardÀ toute épreuve80 xilogravuras
1958André BretonConstellations22 guache
1959René CharNous avons5 água-forte
1961Raymond QueneauAlbum 1919 llitogravuras
1966Alfred JarryUbu Roi13 llitogravuras
1967Ivan GollBouquets de rêves pour Neila19 llitogravuras
1971Joan MiróUbu aux Baléares
Le lézard aux plumes d'or
textos e desenhos
1972Joan BrossaOde à Joan Miró8 llitogravuras
1975Jacques PrévertAdonides63 gravuras

Esculturas

Femme (1981), escultura exposta no vestíbulo da Casa de la Ciutat (Barcelona).

[5]

Data Descrição da obra
1930-1931Personatge amb paraigua, escultura de fusta, paraigua i fulles seques, Fundació Joan Miró (rèplica, 1973).
1946-1949Ocell lunar, em bronze (diversas cópias).
1946-1949Ocell solar, em bronze (diversas cópias).
1967Rellotge de vent, escultura em bronze.
1967La carícia d'un ocell, bronze pintado. Fundació Joan Miró.
1973Dona ampolla, escultura em bronze. Parc Cultural Viera i Clavijo de Santa Cruz de Tenerife.
1974Gos, bronze. Fundació Joan Miró de Barcelona.
1978Conjunto monumental para a La Défense, em Paris.
1981Miss Chicago, escultura pública. Chicago.
1981Femme, escultura en bronze. Casa de la Ciutat de Barcelona.
1983Dona i Ocell, escultura de cimento recoberta de cerâmica. Parc Joan Miró.

Colecção de Obras em Portugal

O maior conjunto de obras a nível mundial de Joan Miró está em Portugal e ficará em permanência no Porto na Fundação de Serralves.[6]

Trata-se de um conjunto de 85 obras, nas quais se encontram desenhos, pinturas em vários suportes, seis tapeçarias de 1973, uma escultura, colagens, uma obra de um total de cinco da série “Telas queimadas” (criada para a grande retrospetiva de Miró no Grand Palais de Paris, em 1974) e várias pinturas murais, que abrangem seis décadas da carreira do artista espanhol, mais precisamente de 1924 a 1981.

Estas obras ficaram na posse do Estado Português depois da nacionalização do BPN - Banco Português de Negócios, a quem pertenciam.[7]

As obras foram adquiridas em 2002 pelo banco por 17 milhões de euros.

Galeria

Bibliografia

  • Joan Miró. Paintings. Catalogue Raisonné. Hrsg. von Jacques Dupin. Daniel Lelong, Paris 2002, ISBN 978-2-86882-049-5.
  • Joan Miró. Sculptures. Catalogue Raisonné 1928–1982. Hrsg. von E. Fernando Miró, Daniel Lelong, Paris 2006, ISBN 978-2-86882-074-7.
  • Joan Miró, Josep Llorens Artigas. Ceramics. Catalogue raisonné 1941–1981, hrsg. von Cristina Calero Fernandez. Galerie Lelong e Successio Miró, Paris 2007, ISBN 978-2-86882-079-2.
  • Lolivier-Rahola, Glòria; Punyet-Miró, Joan. Miró: o pintor das estrelas, col. «Descobrir », série Artes. Lisboa: Quimera Editores , 2003, ISBN 9789725891056.
  • Clavero, Jordi J. Fundació Joan Miró. Guia de la Fundació. Barcelona: Ediciones Polígrafa, 2010. ISBN 978-84-343-1242-5.
  • Escudero, Carmen; Montaner, Teresa. Joan Miró 1893-1993: Catàleg. Fundació Joan Miró - Leonardo Arte, 1993.
  • Escudero, Carme; Montaner, Teresa. Joan Miró, desfilada d'obsessions: 14 jun.-2 set. 2001. Barcelona: Fundació Joan Miró, 2001. ISBN 84-923925-9-2.
  • Green, Christopher. Joan Miró, 1923-1933: el darrer i primer pintor. Fundació Joan Miró - Leonardo Arte, 1993.
  • Lubar, Robert S. La Mediterrània de Miró: concepción d'una identitat cultural. Fundació Joan Miró - Leonardo Arte, 1993.
  • Malet, Rosa Maria (dir.). Obra de Joan Miró. Barcelona: Polígrafa, 1988 (1a ed).
  • Malet, Rosa Maria. Joan Miró. Barcelona: Edicions 62, 1992. ISBN 84-297-3568-2.
  • Malet, Rosa Maria. Joan Miró: apunts d'una col.lecció: obres de la Gallery K. AG. Barcelona: Fundació Joan Miró, 2003. ISBN 978-84-932159-8-9.
  • Malet, Rosa Maria. Joan Miró. Barcelona: Edicions 62, 2003. ISBN 978-84-932159-8-9.
  • Raillard, Georges. Miró. Madrid: Debate, 1992. ISBN 84-7444-605-8.
  • Sert: 1928-1979, obra completa  : mig segle d'arquitectura. Barcelona: Fundació Joan Miró, 2004. ISBN 978-84-933928-5-7.
  • Torres, Milagros. Joan Miró: un català universal. Revista Quadern n.90, 1993.
  • Rebull Trudell, Melania. Joan Miró. Barcelona: Globus y Ediciones Polígrafa, 1994. ISBN 84-88424-96-5.

Referências

  1. «Joan Miró» (em espanhol). Biografías y Vidas. Consultado em 23 de março de 2014
  2. «Joan Miró, pintor espanhol». Klick Educação, UOL. Consultado em 13 de agosto de 2019
  3. Canelas, Lucinda. «Miró, o artista que nos convidou a ver tudo como se fosse a primeira vez». PÚBLICO. Consultado em 20 de setembro de 2020
  4. Oliveira, Bruno (8 de junho de 2020). «Os signos de Joan Miró — um pouco da admiração pelo artista catalão». Medium (em inglês). Consultado em 20 de setembro de 2020
  5. «Joan Miró ya tiene su catálogo razonado de esculturas» (em espanhol). EDICIONES EL PAÍS, S.L. Consultado em 25 de março de 2014
  6. «conheça alguns dos quadros de miro que o porto vai receber». rr.sapo.pt
  7. «colecao-miro-sera-exposta-em-lisboa-a-partir-de-8-de-setembro». observador.pt

Ligações externas

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.