żeniaty

Polish

Etymology

From żenic się (“to get married”) +‎ -aty.

Pronunciation

IPA^(key): /ʐɛˈɲa.tɨ/
Rhymes: -atɨ
Syllabification: że‧nia‧ty

Adjective

żeniaty (not comparable)

(archaic or dialectal) married [+ z (instrumental) = to whom] (having a wife)
Synonym: żonaty

Coordinate term: zamężny

Declension

Declension of żeniaty

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	żeniaty		żeniate	żeniata	żeniaci	żeniate
genitive	żeniatego			żeniatej	żeniatych
dative	żeniatemu			żeniatej	żeniatym
accusative	żeniatego	żeniaty	żeniate	żeniatą	żeniatych	żeniate
instrumental	żeniatym			żeniatą	żeniatymi
locative	żeniatym			żeniatej	żeniatych

Related terms

nouns

verb

żenić impf

Further reading

żeniaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
żeniaty in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.