ευθύς

See also: εὐθύς

Greek

Adjective

ευθύς • (efthýs) m (feminine ευθεία, neuter ευθύ)

  1. direct, straight, straightforward, candid.

Declension
Declension of ευθύς
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ευθύς • ευθεία • ευθύ • ευθείς • ευθείες • ευθέα •
genitive ευθέος • / ευθύ • ευθείας • ευθύ • / ευθέος • ευθέων • ευθειών • ευθέων •
accusative ευθύ • ευθεία • ευθύ • ευθείς • ευθείες • ευθέα •
vocative ευθύ • ευθεία • ευθύ • ευθείς • ευθείες • ευθέα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευθύς, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευθύς, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ευθύτερος • ευθύτερη • ευθύτερο • ευθύτεροι • ευθύτερες • ευθύτερα •
genitive ευθύτερου • ευθύτερης • ευθύτερου • ευθύτερων • ευθύτερων • ευθύτερων •
accusative ευθύτερο • ευθύτερη • ευθύτερο • ευθύτερους • ευθύτερες • ευθύτερα •
vocative ευθύτερε • ευθύτερη • ευθύτερο • ευθύτεροι • ευθύτερες • ευθύτερα •
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ευθύτερος", etc)
Absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ευθύτατος • ευθύτατη • ευθύτατο • ευθύτατοι • ευθύτατες • ευθύτατα •
genitive ευθύτατου • ευθύτατης • ευθύτατου • ευθύτατων • ευθύτατων • ευθύτατων •
accusative ευθύτατο • ευθύτατη • ευθύτατο • ευθύτατους • ευθύτατες • ευθύτατα •
vocative ευθύτατε • ευθύτατη • ευθύτατο • ευθύτατοι • ευθύτατες • ευθύτατα •

Adverb

ευθύς • (efthýs)

  1. immediately, outright, at once

Synonyms
  • ευθώς (efthós, “immediately”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.