κάταγμα

Greek

Etymology

From Ancient Greek κάταγμα (kátagma).

Noun

κάταγμα • (kátagma) n (plural κατάγματα)

  1. (medicine) fracture, break (bone injury)

Declension
declension of κάταγμα
case     \     number singular plural
nominative κάταγμα • κατάγματα •
genitive κατάγματος • καταγμάτων •
accusative κάταγμα • κατάγματα •
vocative κάταγμα • κατάγματα •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.