καταπολεμέω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “against, downwards”) +‎ πολεμέω (poleméō, “make war”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.po.le.mé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈme.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈme.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈme.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.po.leˈme.o/

Verb

κᾰτᾰπολεμέω • (katapoleméō) first-singular present indicative

to exhaust by war, reduce, attempt to subdue
to make war against, carry on warfare

Conjugation

Lua error: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

Imperfect: κᾰτεπολέμεον, κᾰτεπολεμεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεπολέμεον	κᾰτεπολέμεες	κᾰτεπολέμεε(ν)	κᾰτεπολεμέετον	κᾰτεπολεμεέτην	κᾰτεπολεμέομεν	κᾰτεπολεμέετε	κᾰτεπολέμεον
middle/ passive	indicative	κᾰτεπολεμεόμην	κᾰτεπολεμέου	κᾰτεπολεμέετο	κᾰτεπολεμέεσθον	κᾰτεπολεμεέσθην	κᾰτεπολεμεόμεθᾰ	κᾰτεπολεμέεσθε	κᾰτεπολεμέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτεπολέμουν, κᾰτεπολεμούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεπολέμουν	κᾰτεπολέμεις	κᾰτεπολέμει	κᾰτεπολεμεῖτον	κᾰτεπολεμείτην	κᾰτεπολεμοῦμεν	κᾰτεπολεμεῖτε	κᾰτεπολέμουν
middle/ passive	indicative	κᾰτεπολεμούμην	κᾰτεπολεμοῦ	κᾰτεπολεμεῖτο	κᾰτεπολεμεῖσθον	κᾰτεπολεμείσθην	κᾰτεπολεμούμεθᾰ	κᾰτεπολεμεῖσθε	κᾰτεπολεμοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰτᾰπολεμήσω, κᾰτᾰπολεμήσομαι, κᾰτᾰπολεμηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπολεμήσω	κᾰτᾰπολεμήσεις	κᾰτᾰπολεμήσει	κᾰτᾰπολεμήσετον	κᾰτᾰπολεμήσετον	κᾰτᾰπολεμήσομεν	κᾰτᾰπολεμήσετε	κᾰτᾰπολεμήσουσῐ(ν)
active	optative	κᾰτᾰπολεμήσοιμῐ	κᾰτᾰπολεμήσοις	κᾰτᾰπολεμήσοι	κᾰτᾰπολεμήσοιτον	κᾰτᾰπολεμησοίτην	κᾰτᾰπολεμήσοιμεν	κᾰτᾰπολεμήσοιτε	κᾰτᾰπολεμήσοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰπολεμήσομαι	κᾰτᾰπολεμήσῃ, κᾰτᾰπολεμήσει	κᾰτᾰπολεμήσεται	κᾰτᾰπολεμήσεσθον	κᾰτᾰπολεμήσεσθον	κᾰτᾰπολεμησόμεθᾰ	κᾰτᾰπολεμήσεσθε	κᾰτᾰπολεμήσονται
middle	optative	κᾰτᾰπολεμησοίμην	κᾰτᾰπολεμήσοιο	κᾰτᾰπολεμήσοιτο	κᾰτᾰπολεμήσοισθον	κᾰτᾰπολεμησοίσθην	κᾰτᾰπολεμησοίμεθᾰ	κᾰτᾰπολεμήσοισθε	κᾰτᾰπολεμήσοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰπολεμηθήσομαι	κᾰτᾰπολεμηθήσῃ	κᾰτᾰπολεμηθήσεται	κᾰτᾰπολεμηθήσεσθον	κᾰτᾰπολεμηθήσεσθον	κᾰτᾰπολεμηθησόμεθᾰ	κᾰτᾰπολεμηθήσεσθε	κᾰτᾰπολεμηθήσονται
passive	optative	κᾰτᾰπολεμηθησοίμην	κᾰτᾰπολεμηθήσοιο	κᾰτᾰπολεμηθήσοιτο	κᾰτᾰπολεμηθήσοισθον	κᾰτᾰπολεμηθησοίσθην	κᾰτᾰπολεμηθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰπολεμηθήσοισθε	κᾰτᾰπολεμηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰπολεμήσειν			κᾰτᾰπολεμήσεσθαι		κᾰτᾰπολεμηθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰπολεμήσων			κᾰτᾰπολεμησόμενος		κᾰτᾰπολεμηθησόμενος
	f	κᾰτᾰπολεμήσουσᾰ			κᾰτᾰπολεμησομένη		κᾰτᾰπολεμηθησομένη
	n	κᾰτᾰπολεμῆσον			κᾰτᾰπολεμησόμενον		κᾰτᾰπολεμηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κᾰτεπολέμησᾰ, κᾰτεπολεμησᾰ́μην, κᾰτεπολεμήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεπολέμησᾰ	κᾰτεπολέμησᾰς	κᾰτεπολέμησε(ν)	κᾰτεπολεμήσᾰτον	κᾰτεπολεμησᾰ́την	κᾰτεπολεμήσᾰμεν	κᾰτεπολεμήσᾰτε	κᾰτεπολέμησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰπολεμήσω	κᾰτᾰπολεμήσῃς	κᾰτᾰπολεμήσῃ	κᾰτᾰπολεμήσητον	κᾰτᾰπολεμήσητον	κᾰτᾰπολεμήσωμεν	κᾰτᾰπολεμήσητε	κᾰτᾰπολεμήσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπολεμήσαιμῐ	κᾰτᾰπολεμήσειᾰς, κᾰτᾰπολεμήσαις	κᾰτᾰπολεμήσειε(ν), κᾰτᾰπολεμήσαι	κᾰτᾰπολεμήσαιτον	κᾰτᾰπολεμησαίτην	κᾰτᾰπολεμήσαιμεν	κᾰτᾰπολεμήσαιτε	κᾰτᾰπολεμήσειᾰν, κᾰτᾰπολεμήσαιεν
	imperative		κᾰτᾰπολέμησον	κᾰτᾰπολεμησᾰ́τω	κᾰτᾰπολεμήσᾰτον	κᾰτᾰπολεμησᾰ́των		κᾰτᾰπολεμήσᾰτε	κᾰτᾰπολεμησᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτεπολεμησᾰ́μην	κᾰτεπολεμήσω	κᾰτεπολεμήσᾰτο	κᾰτεπολεμήσᾰσθον	κᾰτεπολεμησᾰ́σθην	κᾰτεπολεμησᾰ́μεθᾰ	κᾰτεπολεμήσᾰσθε	κᾰτεπολεμήσᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰπολεμήσωμαι	κᾰτᾰπολεμήσῃ	κᾰτᾰπολεμήσηται	κᾰτᾰπολεμήσησθον	κᾰτᾰπολεμήσησθον	κᾰτᾰπολεμησώμεθᾰ	κᾰτᾰπολεμήσησθε	κᾰτᾰπολεμήσωνται
	optative	κᾰτᾰπολεμησαίμην	κᾰτᾰπολεμήσαιο	κᾰτᾰπολεμήσαιτο	κᾰτᾰπολεμήσαισθον	κᾰτᾰπολεμησαίσθην	κᾰτᾰπολεμησαίμεθᾰ	κᾰτᾰπολεμήσαισθε	κᾰτᾰπολεμήσαιντο
	imperative		κᾰτᾰπολέμησαι	κᾰτᾰπολεμησᾰ́σθω	κᾰτᾰπολεμήσᾰσθον	κᾰτᾰπολεμησᾰ́σθων		κᾰτᾰπολεμήσᾰσθε	κᾰτᾰπολεμησᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτεπολεμήθην	κᾰτεπολεμήθης	κᾰτεπολεμήθη	κᾰτεπολεμήθητον	κᾰτεπολεμηθήτην	κᾰτεπολεμήθημεν	κᾰτεπολεμήθητε	κᾰτεπολεμήθησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰπολεμηθῶ	κᾰτᾰπολεμηθῇς	κᾰτᾰπολεμηθῇ	κᾰτᾰπολεμηθῆτον	κᾰτᾰπολεμηθῆτον	κᾰτᾰπολεμηθῶμεν	κᾰτᾰπολεμηθῆτε	κᾰτᾰπολεμηθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπολεμηθείην	κᾰτᾰπολεμηθείης	κᾰτᾰπολεμηθείη	κᾰτᾰπολεμηθεῖτον, κᾰτᾰπολεμηθείητον	κᾰτᾰπολεμηθείτην, κᾰτᾰπολεμηθειήτην	κᾰτᾰπολεμηθεῖμεν, κᾰτᾰπολεμηθείημεν	κᾰτᾰπολεμηθεῖτε, κᾰτᾰπολεμηθείητε	κᾰτᾰπολεμηθεῖεν, κᾰτᾰπολεμηθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰπολεμήθητῐ	κᾰτᾰπολεμηθήτω	κᾰτᾰπολεμήθητον	κᾰτᾰπολεμηθήτων		κᾰτᾰπολεμήθητε	κᾰτᾰπολεμηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰπολεμῆσαι			κᾰτᾰπολεμήσᾰσθαι		κᾰτᾰπολεμηθῆναι
participle	m	κᾰτᾰπολεμήσᾱς			κᾰτᾰπολεμησᾰ́μενος		κᾰτᾰπολεμηθείς
	f	κᾰτᾰπολεμήσᾱσᾰ			κᾰτᾰπολεμησᾰμένη		κᾰτᾰπολεμηθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰπολεμῆσᾰν			κᾰτᾰπολεμησᾰ́μενον		κᾰτᾰπολεμηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κᾰτᾰπεπολέμηκᾰ, κᾰτᾰπεπολέμημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπεπολέμηκᾰ	κᾰτᾰπεπολέμηκᾰς	κᾰτᾰπεπολέμηκε(ν)	κᾰτᾰπεπολεμήκᾰτον	κᾰτᾰπεπολεμήκᾰτον	κᾰτᾰπεπολεμήκᾰμεν	κᾰτᾰπεπολεμήκᾰτε	κᾰτᾰπεπολεμήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰπεπολεμήκω	κᾰτᾰπεπολεμήκῃς	κᾰτᾰπεπολεμήκῃ	κᾰτᾰπεπολεμήκητον	κᾰτᾰπεπολεμήκητον	κᾰτᾰπεπολεμήκωμεν	κᾰτᾰπεπολεμήκητε	κᾰτᾰπεπολεμήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπεπολεμήκοιμῐ, κᾰτᾰπεπολεμηκοίην	κᾰτᾰπεπολεμήκοις, κᾰτᾰπεπολεμηκοίης	κᾰτᾰπεπολεμήκοι, κᾰτᾰπεπολεμηκοίη	κᾰτᾰπεπολεμήκοιτον	κᾰτᾰπεπολεμηκοίτην	κᾰτᾰπεπολεμήκοιμεν	κᾰτᾰπεπολεμήκοιτε	κᾰτᾰπεπολεμήκοιεν
	imperative		κᾰτᾰπεπολέμηκε	κᾰτᾰπεπολεμηκέτω	κᾰτᾰπεπολεμήκετον	κᾰτᾰπεπολεμηκέτων		κᾰτᾰπεπολεμήκετε	κᾰτᾰπεπολεμηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰπεπολέμημαι	κᾰτᾰπεπολέμησαι	κᾰτᾰπεπολέμηται	κᾰτᾰπεπολέμησθον	κᾰτᾰπεπολέμησθον	κᾰτᾰπεπολεμήμεθᾰ	κᾰτᾰπεπολέμησθε	κᾰτᾰπεπολέμηνται
	subjunctive	κᾰτᾰπεπολεμημένος ὦ	κᾰτᾰπεπολεμημένος ᾖς	κᾰτᾰπεπολεμημένος ᾖ	κᾰτᾰπεπολεμημένω ἦτον	κᾰτᾰπεπολεμημένω ἦτον	κᾰτᾰπεπολεμημένοι ὦμεν	κᾰτᾰπεπολεμημένοι ἦτε	κᾰτᾰπεπολεμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπεπολεμημένος εἴην	κᾰτᾰπεπολεμημένος εἴης	κᾰτᾰπεπολεμημένος εἴη	κᾰτᾰπεπολεμημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰπεπολεμημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰπεπολεμημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰπεπολεμημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰπεπολεμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰπεπολέμησο	κᾰτᾰπεπολεμήσθω	κᾰτᾰπεπολέμησθον	κᾰτᾰπεπολεμήσθων		κᾰτᾰπεπολέμησθε	κᾰτᾰπεπολεμήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰπεπολεμηκέναι				κᾰτᾰπεπολεμῆσθαι
participle	m	κᾰτᾰπεπολεμηκώς				κᾰτᾰπεπολεμημένος
	f	κᾰτᾰπεπολεμηκυῖᾰ				κᾰτᾰπεπολεμημένη
	n	κᾰτᾰπεπολεμηκός				κᾰτᾰπεπολεμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: κᾰτεπεπολεμήκειν, κᾰτεπεπολεμήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεπεπολεμήκειν, κᾰτεπεπολεμήκη	κᾰτεπεπολεμήκεις, κᾰτεπεπολεμήκης	κᾰτεπεπολεμήκει(ν)	κᾰτεπεπολεμήκετον	κᾰτεπεπολεμηκέτην	κᾰτεπεπολεμήκεμεν	κᾰτεπεπολεμήκετε	κᾰτεπεπολεμήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	κᾰτεπεπολεμήμην	κᾰτεπεπολέμησο	κᾰτεπεπολέμητο	κᾰτεπεπολέμησθον	κᾰτεπεπολεμήσθην	κᾰτεπεπολεμήμεθᾰ	κᾰτεπεπολέμησθε	κᾰτεπεπολέμηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.