күңел

From Proto-Turkic *köyŋil (“heart, mood”).

Cognate with Old Turkic 𐰚𐰇𐰭𐰠‎ (köŋül, “heart; wish; feeling”), Kyrgyz көңүл (köŋül), Kazakh көңіл (köñıl), Uzbek ko'ngil, Turkish gönül, Yakut көҥүл (köñül), etc.

• IPA^(key): [kɵˈŋɪ̞l]
• Hyphenation: кү‧ңел

күңел • (küŋel)

1. a person's inner self, soul; emotional mind; heart

   Ижад минең өсөн — күңел талабы ул.

   İjad mineŋ ösön — küŋel talabı ul.

   Creative work is for me a necessity of (my) soul (=what my soul requires).

   Күңелем тыуған йортома тартыла.

   Küŋelem tıwğan yortoma tartıla.

   My soul is attracted to my home place.

   Бала күңеленә асҡыс табыу мөһим.

   Bala küŋelenä asqıs tabıw möhim.

   It is important to find a key to a child's soul.

   Минең күңелем тыуған Уралымда ҡалды: муйыл сәскә атҡан туғайҙарҙы төшөмдә күреп йыш ҡына уянам.

   Mineŋ küŋelem tıwğan Uralımda qaldı: muyıl säskä atqan tuğayðarðı töşömdä kürep yış qına uyanam.

   My soul has remained in my native Urals: I often wake up dreaming of river meadows with bird cherries abloom.

2. mood, emotional state

   Йырлап асыла күңел.

   Yırlap asıla küŋel.

   The mood is brightened by singing.

3. favor, liking, sympathy

   Минең күңелем күптән һиндә.

   Mineŋ küŋelem küptän hindä.

   I have long had a liking for you.

   Тора алмайым мин уның менән, күңелем уға ятмай.

   Tora almayım min unıŋ menän, küŋelem uğa yatmay.

   I cannot live with him, I don't like him (he's not my type).

• күңелле (küŋelle, “merry, cheerful”)
• күңелһеҙ (küŋelheð, “cheerless, joyless”)