անդրանիկ

Armenian

Etymology

From Old Armenian անդրանիկ (andranik).

Pronunciation

Noun

անդրանիկ • (andranik)

  1. firstborn
  2. (dated) only child, child without siblings

Declension

Adjective

անդրանիկ • (andranik)

  1. firstborn
  2. (dated) having no siblings
  3. (figuratively) first

Declension

Old Armenian

Etymology

The origin is uncertain.

Noun

անդրանիկ • (andranik)

  1. firstborn
  2. only child, child without siblings

Declension

Adjective

անդրանիկ • (andranik)

  1. firstborn
    Synonym: նախածին (naxacin)
  2. without siblings
  3. (figuratively) first

Declension

Derived terms

  • անդրանկագոյն (andrankagoyn)
  • անդրանկածախ (andrankacax)
  • անդրանկածին (andrankacin)
  • անդրանկածնունդ (andrankacnund)
  • անդրանկամատոյց (andrankamatoycʿ)
  • անդրանկանամ (andrankanam)
  • անդրանկարար (andrankarar)
  • անդրանկացուցանեմ (andrankacʿucʿanem)
  • անդրանկութիւն (andrankutʿiwn)

Descendants

  • Armenian: անդրանիկ (andranik)

References

  • Petrosean, Matatʿeay (1879), անդրանիկ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), անդրանիկ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), անդրանիկ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.