բնութիւն
Old Armenian
Noun
բնութիւն • (bnutʿiwn)
- nature; essence, substance
- հատուցանել զհարկ բնութեան ― hatucʿanel zhark bnutʿean ― to pay the tribute of nature
- բնութեամբ ― bnutʿeamb ― naturally; really, truly; physically
- 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs [Physiologus] Earliest recension (TR).1.1–3:[1]
- Որպէս բարոյախաւսն ասէ, յորժամ ծերասցի եւ վատիցի յերկոցունց աչացն, եւ չկարէ տեսանել զլոյսն արեգական, զի՞նչ հնարեսցի իւր գեղեցիկ բնութեամբ։
- Orpēs baroyaxawsn asē, yoržam cerascʿi ew vaticʿi yerkocʿuncʿ ačʿacʿn, ew čʿkarē tesanel zloysn aregakan, zi?nčʿ hnarescʿi iwr gełecʿik bnutʿeamb.
- Translation by Gohar Muradyan
- As Physiologus says, When it grows old and becomes weak in both eyes and cannot see the sunlight, to what trick does it resort by its nice nature?
- Որպէս բարոյախաւսն ասէ, յորժամ ծերասցի եւ վատիցի յերկոցունց աչացն, եւ չկարէ տեսանել զլոյսն արեգական, զի՞նչ հնարեսցի իւր գեղեցիկ բնութեամբ։
- being, entity, creature
- ստուեր է եւ ոչ բնութիւն ինչ ― stuer ē ew očʿ bnutʿiwn inčʿ ― it is a shadow and not a substance
- սամենայն բնութիւն գազանաց եւ թռչնոց ― samenayn bnutʿiwn gazanacʿ ew tʿṙčʿnocʿ ― all kinds of flesh and fowl
- դղորդին արարածոց բնութիւնք ― dłordin araracocʿ bnutʿiwnkʿ ― all nature is in commotion or confounded
- (in the plural) the elements
- disposition, constitution, temper; humour, inclination, genius
- մի՛ թէ յիւրմէ՞ բնութենէ եդ զբանն ― mí tʿē yiwrmē? bnutʿenē ed zbann ― did he say it out of his own head?
- birth, naturalism
- են սոքա բնութեամբ գերմանացի ― en sokʿa bnutʿeamb germanacʿi ― these are by origin Germans
- person, hypostasis
- բնութեամբ ― bnutʿeamb ― personally, hypostatically
- quality, manner
- sex
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | բնութիւն (bnutʿiwn) | բնութիւնք (bnutʿiwnkʿ) | |
| genitive | բնութեան (bnutʿean) | բնութեանց (bnutʿeancʿ) | |
| dative | բնութեան (bnutʿean) | բնութեանց (bnutʿeancʿ) | |
| accusative | բնութիւն (bnutʿiwn) | բնութիւնս (bnutʿiwns) | |
| ablative | բնութենէ (bnutʿenē) | բնութեանց (bnutʿeancʿ) | |
| instrumental | բնութեամբ (bnutʿeamb) | բնութեամբք (bnutʿeambkʿ) | |
| locative | բնութեան (bnutʿean) | բնութիւնս (bnutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: բնություն (bnutʿyun)
References
- Muradyan, Gohar (2005) Physiologus: The Greek and Armenian Versions with a Study of Translation Technique (Hebrew University Armenian Studies; 6), Leuven – Paris – Dudley: Peeters, pages 86, 141
Further reading
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836), “բնութիւն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume I, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 499bc
- J̌axǰaxean, Manuēl (1837), “բնութիւն”, in Baṙgirkʿ i barbaṙ hay ew italakan [Armenian–Italian Dictionary], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 352bc
- Petrosean, Matatʿeay (1879), “բնութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 104a
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.