հնարաւոր

Old Armenian

հնարաւոր • (hnarawor)

possible, feasible, that can be made or done
- 5th century, Bible, Luke 18.27:
  Եւ նա ասէ․ Անհնարինք առ ի մարդկանէ հնարաւորք են յԱստուածոյ։
  Ew na asē; Anhnarinkʿ aṙ i mardkanē hnaraworkʿ en yAstuacoy.
  And he said, The things which are impossible with men are possible with God.
crafty, artful, capable, having the means; powerful, potent

i-a-type

	singular	plural
nominative	հնարաւոր (hnarawor)	հնարաւորք (hnaraworkʿ)
genitive	հնարաւորի (hnarawori)	հնարաւորաց (hnaraworacʿ)
dative	հնարաւորի (hnarawori)	հնարաւորաց (hnaraworacʿ)
accusative	հնարաւոր (hnarawor)	հնարաւորս (hnarawors)
ablative	հնարաւորէ (hnaraworē)	հնարաւորաց (hnaraworacʿ)
instrumental	հնարաւորաւ (hnaraworaw)	հնարաւորաւք = հնարաւորօք (hnaraworawkʿ = hnaraworōkʿ)
locative	հնարաւորի (hnarawori)	հնարաւորս (hnarawors)

Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հնարաւոր”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
Petrosean, Matatʿeay (1879), “հնարաւոր”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.