հրամայեմ
Old Armenian
Etymology
An Iranian borrowing; compare Middle Persian [Book Pahlavi needed] (plmwtn', plmʾd- /framūdan, framāy-/, “to order, command”), Persian فرمودن (farmudan).
Conjugation
active
| infinitive | հրամայել (hramayel) | participle | հրամայեցեալ, հրամայեալ (hramayecʿeal, hramayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հրամայեց- (hramayecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայեմ (hramayem) | հրամայես (hramayes) | հրամայէ (hramayē) | հրամայեմք (hramayemkʿ) | հրամայէք (hramayēkʿ) | հրամայեն (hramayen) | |
| imperfect | հրամայէի, հրամայեի* (hramayēi, hramayei*) | հրամայէիր, հրամայեիր* (hramayēir, hramayeir*) | հրամայէր (hramayēr) | հրամայէաք, հրամայեաք* (hramayēakʿ, hramayeakʿ*) | հրամայէիք, հրամայեիք* (hramayēikʿ, hramayeikʿ*) | հրամայէին, հրամայեին* (hramayēin, hramayein*) | |
| aorist | հրամայեցի (hramayecʿi) | հրամայեցեր (hramayecʿer) | հրամայեաց (hramayeacʿ) | հրամայեցաք (hramayecʿakʿ) | հրամայեցէք, հրամայեցիք (hramayecʿēkʿ, hramayecʿikʿ) | հրամայեցին (hramayecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայիցեմ (hramayicʿem) | հրամայիցես (hramayicʿes) | հրամայիցէ (hramayicʿē) | հրամայիցեմք (hramayicʿemkʿ) | հրամայիցէք (hramayicʿēkʿ) | հրամայիցեն (hramayicʿen) | |
| aorist | հրամայեցից (hramayecʿicʿ) | հրամայեսցես (hramayescʿes) | հրամայեսցէ (hramayescʿē) | հրամայեսցուք (hramayescʿukʿ) | հրամայեսջիք (hramayesǰikʿ) | հրամայեսցեն (hramayescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հրամայեա՛ (hramayeá) | — | — | հրամայեցէ՛ք (hramayecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | հրամայեսջի՛ր (hramayesǰír) | — | — | հրամայեսջի՛ք (hramayesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հրամայեր (mí hramayer) | — | — | մի՛ հրամայէք (mí hramayēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | հրամայել, հրամայիլ* (hramayel, hramayil*) | participle | հրամայեցեալ, հրամայեալ (hramayecʿeal, hramayeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հրամայեց- (hramayecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայիմ (hramayim) | հրամայիս (hramayis) | հրամայի (hramayi) | հրամայիմք (hramayimkʿ) | հրամայիք (hramayikʿ) | հրամային (hramayin) | |
| imperfect | հրամայէի (hramayēi) | հրամայէիր (hramayēir) | հրամայէր, հրամայիւր (hramayēr, hramayiwr) | հրամայէաք (hramayēakʿ) | հրամայէիք (hramayēikʿ) | հրամայէին (hramayēin) | |
| aorist | հրամայեցայ (hramayecʿay) | հրամայեցար (hramayecʿar) | հրամայեցաւ (hramayecʿaw) | հրամայեցաք (hramayecʿakʿ) | հրամայեցայք (hramayecʿaykʿ) | հրամայեցան (hramayecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հրամայիցիմ (hramayicʿim) | հրամայիցիս (hramayicʿis) | հրամայիցի (hramayicʿi) | հրամայիցիմք (hramayicʿimkʿ) | հրամայիցիք (hramayicʿikʿ) | հրամայիցին (hramayicʿin) | |
| aorist | հրամայեցայց (hramayecʿaycʿ) | հրամայեսցիս (hramayescʿis) | հրամայեսցի (hramayescʿi) | հրամայեսցուք (hramayescʿukʿ) | հրամայեսջիք (hramayesǰikʿ) | հրամայեսցին (hramayescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հրամայեա՛ց (hramayeácʿ) | — | — | հրամայեցարո՛ւք (hramayecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | հրամայեսջի՛ր (hramayesǰír) | — | — | հրամայեսջի՛ք (hramayesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հրամայիր (mí hramayir) | — | — | մի՛ հրամայիք (mí hramayikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
- անհրամայելի (anhramayeli)
- հրամայած (hramayac)
- հրամայական (hramayakan)
- հրամայողական (hramayołakan)
Related terms
- հրաման (hraman), հրամանատար (hramanatar)
- հրապարակ (hraparak)
Descendants
Further reading
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “հրամայեմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հրամայեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 182
- Petrosean, Matatʿeay (1879), “հրամայեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.