քարկատեմ
Old Armenian
Conjugation
active
| infinitive | քարկատել (kʿarkatel) | participle | քարկատեցեալ, քարկատեալ (kʿarkatecʿeal, kʿarkateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քարկատեց- (kʿarkatecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարկատեմ (kʿarkatem) | քարկատես (kʿarkates) | քարկատէ (kʿarkatē) | քարկատեմք (kʿarkatemkʿ) | քարկատէք (kʿarkatēkʿ) | քարկատեն (kʿarkaten) | |
| imperfect | քարկատէի, քարկատեի* (kʿarkatēi, kʿarkatei*) | քարկատէիր, քարկատեիր* (kʿarkatēir, kʿarkateir*) | քարկատէր (kʿarkatēr) | քարկատէաք, քարկատեաք* (kʿarkatēakʿ, kʿarkateakʿ*) | քարկատէիք, քարկատեիք* (kʿarkatēikʿ, kʿarkateikʿ*) | քարկատէին, քարկատեին* (kʿarkatēin, kʿarkatein*) | |
| aorist | քարկատեցի (kʿarkatecʿi) | քարկատեցեր (kʿarkatecʿer) | քարկատեաց (kʿarkateacʿ) | քարկատեցաք (kʿarkatecʿakʿ) | քարկատեցէք, քարկատեցիք (kʿarkatecʿēkʿ, kʿarkatecʿikʿ) | քարկատեցին (kʿarkatecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարկատիցեմ (kʿarkaticʿem) | քարկատիցես (kʿarkaticʿes) | քարկատիցէ (kʿarkaticʿē) | քարկատիցեմք (kʿarkaticʿemkʿ) | քարկատիցէք (kʿarkaticʿēkʿ) | քարկատիցեն (kʿarkaticʿen) | |
| aorist | քարկատեցից (kʿarkatecʿicʿ) | քարկատեսցես (kʿarkatescʿes) | քարկատեսցէ (kʿarkatescʿē) | քարկատեսցուք (kʿarkatescʿukʿ) | քարկատեսջիք (kʿarkatesǰikʿ) | քարկատեսցեն (kʿarkatescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քարկատեա՛ (kʿarkateá) | — | — | քարկատեցէ՛ք (kʿarkatecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | քարկատեսջի՛ր (kʿarkatesǰír) | — | — | քարկատեսջի՛ք (kʿarkatesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քարկատեր (mí kʿarkater) | — | — | մի՛ քարկատէք (mí kʿarkatēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.