استأمن

See also: أستأمن‎

Arabic

Etymology

From the root ء م ن‎ (ʔ-m-n).

Verb

اِسْتَأْمَنَ • (istaʔmana) X, non-past يَسْتَأْمِنُ‎‎ (yastaʔminu)

to entrust (to offer something to someone in hopes that they will guard it)

Conjugation

Conjugation of

اِسْتَأْمَنَ

(form-X sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					اِسْتِئْمَان‎ istiʔmān
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُسْتَأْمِن‎ mustaʔmin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُسْتَأْمَن‎ mustaʔman
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِسْتَأْمَنْتُ‎ istaʔmantu	اِسْتَأْمَنْتَ‎ istaʔmanta	اِسْتَأْمَنَ istaʔmana	اِسْتَأْمَنْتُمَا‎ istaʔmantumā	اِسْتَأْمَنَا‎ istaʔmanā	اِسْتَأْمَنَّا‎ istaʔmannā	اِسْتَأْمَنْتُمْ‎ istaʔmantum	اِسْتَأْمَنُوا‎ istaʔmanū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اِسْتَأْمَنْتُ‎ istaʔmantu	اِسْتَأْمَنْتِ‎ istaʔmanti	اِسْتَأْمَنَتْ‎ istaʔmanat	اِسْتَأْمَنْتُمَا‎ istaʔmantumā	اِسْتَأْمَنَتَا‎ istaʔmanatā	اِسْتَأْمَنَّا‎ istaʔmannā	اِسْتَأْمَنْتُنَّ‎ istaʔmantunna	اِسْتَأْمَنَّ istaʔmanna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَسْتَأْمِنُ‎ ʔastaʔminu	تَسْتَأْمِنُ‎ tastaʔminu	يَسْتَأْمِنُ‎ yastaʔminu	تَسْتَأْمِنَانِ‎ tastaʔmināni	يَسْتَأْمِنَانِ‎ yastaʔmināni	نَسْتَأْمِنُ‎ nastaʔminu	تَسْتَأْمِنُونَ‎ tastaʔminūna	يَسْتَأْمِنُونَ‎ yastaʔminūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَسْتَأْمِنُ‎ ʔastaʔminu	تَسْتَأْمِنِينَ‎ tastaʔminīna	تَسْتَأْمِنُ‎ tastaʔminu	تَسْتَأْمِنَانِ‎ tastaʔmināni	تَسْتَأْمِنَانِ‎ tastaʔmināni	نَسْتَأْمِنُ‎ nastaʔminu	تَسْتَأْمِنَّ‎ tastaʔminna	يَسْتَأْمِنَّ‎ yastaʔminna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَسْتَأْمِنَ‎ ʔastaʔmina	تَسْتَأْمِنَ‎ tastaʔmina	يَسْتَأْمِنَ‎ yastaʔmina	تَسْتَأْمِنَا‎ tastaʔminā	يَسْتَأْمِنَا‎ yastaʔminā	نَسْتَأْمِنَ‎ nastaʔmina	تَسْتَأْمِنُوا‎ tastaʔminū	يَسْتَأْمِنُوا‎ yastaʔminū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَسْتَأْمِنَ‎ ʔastaʔmina	تَسْتَأْمِنِي‎ tastaʔminī	تَسْتَأْمِنَ‎ tastaʔmina	تَسْتَأْمِنَا‎ tastaʔminā	تَسْتَأْمِنَا‎ tastaʔminā	نَسْتَأْمِنَ‎ nastaʔmina	تَسْتَأْمِنَّ‎ tastaʔminna	يَسْتَأْمِنَّ‎ yastaʔminna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَسْتَأْمِنْ‎ ʔastaʔmin	تَسْتَأْمِنْ‎ tastaʔmin	يَسْتَأْمِنْ‎ yastaʔmin	تَسْتَأْمِنَا‎ tastaʔminā	يَسْتَأْمِنَا‎ yastaʔminā	نَسْتَأْمِنْ‎ nastaʔmin	تَسْتَأْمِنُوا‎ tastaʔminū	يَسْتَأْمِنُوا‎ yastaʔminū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَسْتَأْمِنْ‎ ʔastaʔmin	تَسْتَأْمِنِي‎ tastaʔminī	تَسْتَأْمِنْ‎ tastaʔmin	تَسْتَأْمِنَا‎ tastaʔminā	تَسْتَأْمِنَا‎ tastaʔminā	نَسْتَأْمِنْ‎ nastaʔmin	تَسْتَأْمِنَّ‎ tastaʔminna	يَسْتَأْمِنَّ‎ yastaʔminna
imperative الْأَمْر	m		اِسْتَأْمِنْ istaʔmin		اِسْتَأْمِنَا‎ istaʔminā			اِسْتَأْمِنُوا‎ istaʔminū
imperative الْأَمْر	f		اِسْتَأْمِنِي‎ istaʔminī		اِسْتَأْمِنَا‎ istaʔminā			اِسْتَأْمِنَّ istaʔminna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اُسْتُؤْمِنْتُ‎ ustuʔmintu	اُسْتُؤْمِنْتَ‎ ustuʔminta	اُسْتُؤْمِنَ‎ ustuʔmina	اُسْتُؤْمِنْتُمَا‎ ustuʔmintumā	اُسْتُؤْمِنَا‎ ustuʔminā	اُسْتُؤْمِنَّا‎ ustuʔminnā	اُسْتُؤْمِنْتُمْ‎ ustuʔmintum	اُسْتُؤْمِنُوا‎ ustuʔminū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	اُسْتُؤْمِنْتُ‎ ustuʔmintu	اُسْتُؤْمِنْتِ‎ ustuʔminti	اُسْتُؤْمِنَتْ‎ ustuʔminat	اُسْتُؤْمِنْتُمَا‎ ustuʔmintumā	اُسْتُؤْمِنَتَا‎ ustuʔminatā	اُسْتُؤْمِنَّا‎ ustuʔminnā	اُسْتُؤْمِنْتُنَّ‎ ustuʔmintunna	اُسْتُؤْمِنَّ‎ ustuʔminna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُسْتَأْمَنُ‎ ʔustaʔmanu	تُسْتَأْمَنُ‎ tustaʔmanu	يُسْتَأْمَنُ‎ yustaʔmanu	تُسْتَأْمَنَانِ‎ tustaʔmanāni	يُسْتَأْمَنَانِ‎ yustaʔmanāni	نُسْتَأْمَنُ‎ nustaʔmanu	تُسْتَأْمَنُونَ‎ tustaʔmanūna	يُسْتَأْمَنُونَ‎ yustaʔmanūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُسْتَأْمَنُ‎ ʔustaʔmanu	تُسْتَأْمَنِينَ‎ tustaʔmanīna	تُسْتَأْمَنُ‎ tustaʔmanu	تُسْتَأْمَنَانِ‎ tustaʔmanāni	تُسْتَأْمَنَانِ‎ tustaʔmanāni	نُسْتَأْمَنُ‎ nustaʔmanu	تُسْتَأْمَنَّ‎ tustaʔmanna	يُسْتَأْمَنَّ‎ yustaʔmanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُسْتَأْمَنَ‎ ʔustaʔmana	تُسْتَأْمَنَ‎ tustaʔmana	يُسْتَأْمَنَ‎ yustaʔmana	تُسْتَأْمَنَا‎ tustaʔmanā	يُسْتَأْمَنَا‎ yustaʔmanā	نُسْتَأْمَنَ‎ nustaʔmana	تُسْتَأْمَنُوا‎ tustaʔmanū	يُسْتَأْمَنُوا‎ yustaʔmanū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُسْتَأْمَنَ‎ ʔustaʔmana	تُسْتَأْمَنِي‎ tustaʔmanī	تُسْتَأْمَنَ‎ tustaʔmana	تُسْتَأْمَنَا‎ tustaʔmanā	تُسْتَأْمَنَا‎ tustaʔmanā	نُسْتَأْمَنَ‎ nustaʔmana	تُسْتَأْمَنَّ‎ tustaʔmanna	يُسْتَأْمَنَّ‎ yustaʔmanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُسْتَأْمَنْ‎ ʔustaʔman	تُسْتَأْمَنْ‎ tustaʔman	يُسْتَأْمَنْ‎ yustaʔman	تُسْتَأْمَنَا‎ tustaʔmanā	يُسْتَأْمَنَا‎ yustaʔmanā	نُسْتَأْمَنْ‎ nustaʔman	تُسْتَأْمَنُوا‎ tustaʔmanū	يُسْتَأْمَنُوا‎ yustaʔmanū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُسْتَأْمَنْ‎ ʔustaʔman	تُسْتَأْمَنِي‎ tustaʔmanī	تُسْتَأْمَنْ‎ tustaʔman	تُسْتَأْمَنَا‎ tustaʔmanā	تُسْتَأْمَنَا‎ tustaʔmanā	نُسْتَأْمَنْ‎ nustaʔman	تُسْتَأْمَنَّ‎ tustaʔmanna	يُسْتَأْمَنَّ‎ yustaʔmanna

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.