زكام
Arabic
| Root |
|---|
| ز ك م (z-k-m) |
Etymology
فُعَال (fuʕāl)-type verbal-noun from the verb زَكَمَ (zakama, “to get a cold”), from the root ز ك م (z-k-m).
Pronunciation
- IPA(key): /zu.kaːm/
Audio (file)
Declension
| Singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| Indefinite | Definite | Construct | |
| Informal | زُكَام zukām |
الزُّكَام az-zukām |
زُكَام zukām |
| Nominative | زُكَامٌ zukāmun |
الزُّكَامُ az-zukāmu |
زُكَامُ zukāmu |
| Accusative | زُكَامًا zukāman |
الزُّكَامَ az-zukāma |
زُكَامَ zukāma |
| Genitive | زُكَامٍ zukāmin |
الزُّكَامِ az-zukāmi |
زُكَامِ zukāmi |
Ottoman Turkish
Noun
زكام • (zükâm)
Derived terms
- زكاملو (zükâmlı, “suffering from a cold”)
Descendants
- Turkish: zükâm
- → Albanian: zyqam
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “zükâm”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5506
- Devellioğlu, Ferit (1962), “zükâm”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1436
- Kélékian, Diran (1911), “زكام”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 647
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Rheuma”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1484
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “زكام”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 2455
- Redhouse, James W. (1890), “زكام”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1011
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.