قولاق
Khalaj
Noun
قوُلاق (qulaq) (definite accusative قوُلاقؽ, plural قوُلاقلار)
Declension
Declension of قولاق
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | قولاق | قولاقلار |
| genitive | قولاقؽݧ | قولاقلارؽݧ |
| dative | قولاققا | قولاقلارقا |
| definite accusative | قولاقؽ | قولاقلارؽ |
| locative | قولاقچا | قولاقلارچا |
| ablative | قولاقدا | قولاقلاردا |
| instrumental | قولاقلا | قولاقلارلا |
| equative | قولاقوارا | قولاقلاروارا |
Ottoman Turkish
Etymology 1
From Old Anatolian Turkish قلاق (qulaq, “ear”), from Proto-Turkic *kulkak (“ear”).
Derived terms
- بالق قولاغی (balık kulağı, “mussel shell”)
- قوزی قولاغی (kuzı kulağı, “red sorrel”)
Descendants
- Turkish: kulak
- → Armenian: խուլախ (xulax)
Etymology 2
From قول (kol, “arm”).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.