शान्तनु

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *śāntanu.

Pronunciation

(Vedic) IPA^(key): /ɕɑːn̪.t̪ɐ.n̪u/
(Classical) IPA^(key): /ˈɕɑːn̪.t̪ɐ.n̪u/

Noun

शान्तनु • (śāntanu) m

(mythological) (hinduism) King Shantanu of the Mahabharata.

Adjective

शान्तनु • (śāntanu)

wholesome

Declension

Masculine u-stem declension of शान्तनु (śāntanu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	शान्तनुः śāntanuḥ	शान्तनू śāntanū	शान्तनवः śāntanavaḥ
Vocative	शान्तनो śāntano	शान्तनू śāntanū	शान्तनवः śāntanavaḥ
Accusative	शान्तनुम् śāntanum	शान्तनू śāntanū	शान्तनून् śāntanūn
Instrumental	शान्तनुना / शान्तन्वा¹ śāntanunā / śāntanvā¹	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभिः śāntanubhiḥ
Dative	शान्तनवे / शान्तन्वे² śāntanave / śāntanve²	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभ्यः śāntanubhyaḥ
Ablative	शान्तनोः / शान्तन्वः² śāntanoḥ / śāntanvaḥ²	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभ्यः śāntanubhyaḥ
Genitive	शान्तनोः / शान्तन्वः² śāntanoḥ / śāntanvaḥ²	शान्तन्वोः śāntanvoḥ	शान्तनूनाम् śāntanūnām
Locative	शान्तनौ śāntanau	शान्तन्वोः śāntanvoḥ	शान्तनुषु śāntanuṣu
Notes	¹Vedic ²Less common

Feminine u-stem declension of शान्तनु (śāntanu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	शान्तनुः śāntanuḥ	शान्तनू śāntanū	शान्तनवः śāntanavaḥ
Vocative	शान्तनो śāntano	शान्तनू śāntanū	शान्तनवः śāntanavaḥ
Accusative	शान्तनुम् śāntanum	शान्तनू śāntanū	शान्तनूः śāntanūḥ
Instrumental	शान्तन्वा śāntanvā	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभिः śāntanubhiḥ
Dative	शान्तनवे / शान्तन्वे¹ / शान्तन्वै² śāntanave / śāntanve¹ / śāntanvai²	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभ्यः śāntanubhyaḥ
Ablative	शान्तनोः / शान्तन्वाः² śāntanoḥ / śāntanvāḥ²	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभ्यः śāntanubhyaḥ
Genitive	शान्तनोः / शान्तन्वाः² śāntanoḥ / śāntanvāḥ²	शान्तन्वोः śāntanvoḥ	शान्तनूनाम् śāntanūnām
Locative	शान्तनौ / शान्तन्वाम्² śāntanau / śāntanvām²	शान्तन्वोः śāntanvoḥ	शान्तनुषु śāntanuṣu
Notes	¹Less common ²Later Sanskrit

Neuter u-stem declension of शान्तनु (śāntanu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	शान्तनु śāntanu	शान्तनुनी śāntanunī	शान्तनू / शान्तनु / शान्तनूनि¹ śāntanū / śāntanu / śāntanūni¹
Vocative	शान्तनु / शान्तनो śāntanu / śāntano	शान्तनुनी śāntanunī	शान्तनू / शान्तनु / शान्तनूनि¹ śāntanū / śāntanu / śāntanūni¹
Accusative	शान्तनु śāntanu	शान्तनुनी śāntanunī	शान्तनू / शान्तनु / शान्तनूनि¹ śāntanū / śāntanu / śāntanūni¹
Instrumental	शान्तनुना / शान्तन्वा² śāntanunā / śāntanvā²	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभिः śāntanubhiḥ
Dative	शान्तनवे / शान्तन्वे³ śāntanave / śāntanve³	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभ्यः śāntanubhyaḥ
Ablative	शान्तनोः / शान्तनुनः¹ / शान्तन्वः³ śāntanoḥ / śāntanunaḥ¹ / śāntanvaḥ³	शान्तनुभ्याम् śāntanubhyām	शान्तनुभ्यः śāntanubhyaḥ
Genitive	शान्तनोः / शान्तनुनः¹ / शान्तन्वः³ śāntanoḥ / śāntanunaḥ¹ / śāntanvaḥ³	शान्तनुनोः śāntanunoḥ	शान्तनूनाम् śāntanūnām
Locative	शान्तनुनि¹ śāntanuni¹	शान्तनुनोः śāntanunoḥ	शान्तनुषु śāntanuṣu
Notes	¹Later Sanskrit ²Vedic ³Less common

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.