ἀνατρέπω

See also: ανατρέπω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-) +‎ τρέπω (trépō)

Pronunciation
 

Verb

ἀνατρέπω • (anatrépō) first-singular present indicative

  1. to turn up, turn over, overturn, upset
  2. to overthrow, subvert
  3. to upset in argument, refute
  4. to dishearten
  5. to stir up, awaken

Conjugation
   Present: ἀνᾰτρέπω, ἀνᾰτρέπομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνᾰτρέπω ἀνᾰτρέπεις ἀνᾰτρέπει ἀνᾰτρέπετον ἀνᾰτρέπετον ἀνᾰτρέπομεν ἀνᾰτρέπετε ἀνᾰτρέπουσῐ(ν)
subjunctive ἀνᾰτρέπω ἀνᾰτρέπῃς ἀνᾰτρέπῃ ἀνᾰτρέπητον ἀνᾰτρέπητον ἀνᾰτρέπωμεν ἀνᾰτρέπητε ἀνᾰτρέπωσῐ(ν)
optative ἀνᾰτρέποιμῐ ἀνᾰτρέποις ἀνᾰτρέποι ἀνᾰτρέποιτον ἀνᾰτρεποίτην ἀνᾰτρέποιμεν ἀνᾰτρέποιτε ἀνᾰτρέποιεν
imperative   ἀνᾰ́τρεπε ἀνᾰτρεπέτω ἀνᾰτρέπετον ἀνᾰτρεπέτων   ἀνᾰτρέπετε ἀνᾰτρεπόντων
middle/
passive		 indicative ἀνᾰτρέπομαι ἀνᾰτρέπῃ,
ἀνᾰτρέπει		 ἀνᾰτρέπεται ἀνᾰτρέπεσθον ἀνᾰτρέπεσθον ἀνᾰτρεπόμεθᾰ ἀνᾰτρέπεσθε ἀνᾰτρέπονται
subjunctive ἀνᾰτρέπωμαι ἀνᾰτρέπῃ ἀνᾰτρέπηται ἀνᾰτρέπησθον ἀνᾰτρέπησθον ἀνᾰτρεπώμεθᾰ ἀνᾰτρέπησθε ἀνᾰτρέπωνται
optative ἀνᾰτρεποίμην ἀνᾰτρέποιο ἀνᾰτρέποιτο ἀνᾰτρέποισθον ἀνᾰτρεποίσθην ἀνᾰτρεποίμεθᾰ ἀνᾰτρέποισθε ἀνᾰτρέποιντο
imperative   ἀνᾰτρέπου ἀνᾰτρεπέσθω ἀνᾰτρέπεσθον ἀνᾰτρεπέσθων   ἀνᾰτρέπεσθε ἀνᾰτρεπέσθων
active middle/passive
infinitive ἀνᾰτρέπειν ἀνᾰτρέπεσθαι
participle m ἀνᾰτρέπων ἀνᾰτρεπόμενος
f ἀνᾰτρέπουσᾰ ἀνᾰτρεπομένη
n ἀνᾰτρέπον ἀνᾰτρεπόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀνέτρεπον, ἀνετρεπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέτρεπον ἀνέτρεπες ἀνέτρεπε(ν) ἀνετρέπετον ἀνετρεπέτην ἀνετρέπομεν ἀνετρέπετε ἀνέτρεπον
middle/
passive		 indicative ἀνετρεπόμην ἀνετρέπου ἀνετρέπετο ἀνετρέπεσθον ἀνετρεπέσθην ἀνετρεπόμεθᾰ ἀνετρέπεσθε ἀνετρέποντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀνᾰτρέψω, ἀνᾰτρέψομαι, ἀνᾰτραπήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνᾰτρέψω ἀνᾰτρέψεις ἀνᾰτρέψει ἀνᾰτρέψετον ἀνᾰτρέψετον ἀνᾰτρέψομεν ἀνᾰτρέψετε ἀνᾰτρέψουσῐ(ν)
optative ἀνᾰτρέψοιμῐ ἀνᾰτρέψοις ἀνᾰτρέψοι ἀνᾰτρέψοιτον ἀνᾰτρεψοίτην ἀνᾰτρέψοιμεν ἀνᾰτρέψοιτε ἀνᾰτρέψοιεν
middle indicative ἀνᾰτρέψομαι ἀνᾰτρέψῃ,
ἀνᾰτρέψει		 ἀνᾰτρέψεται ἀνᾰτρέψεσθον ἀνᾰτρέψεσθον ἀνᾰτρεψόμεθᾰ ἀνᾰτρέψεσθε ἀνᾰτρέψονται
optative ἀνᾰτρεψοίμην ἀνᾰτρέψοιο ἀνᾰτρέψοιτο ἀνᾰτρέψοισθον ἀνᾰτρεψοίσθην ἀνᾰτρεψοίμεθᾰ ἀνᾰτρέψοισθε ἀνᾰτρέψοιντο
passive indicative ἀνᾰτραπήσομαι ἀνᾰτραπήσῃ ἀνᾰτραπήσεται ἀνᾰτραπήσεσθον ἀνᾰτραπήσεσθον ἀνᾰτραπησόμεθᾰ ἀνᾰτραπήσεσθε ἀνᾰτραπήσονται
optative ἀνᾰτραπησοίμην ἀνᾰτραπήσοιο ἀνᾰτραπήσοιτο ἀνᾰτραπήσοισθον ἀνᾰτραπησοίσθην ἀνᾰτραπησοίμεθᾰ ἀνᾰτραπήσοισθε ἀνᾰτραπήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀνᾰτρέψειν ἀνᾰτρέψεσθαι ἀνᾰτραπήσεσθαι
participle m ἀνᾰτρέψων ἀνᾰτρεψόμενος ἀνᾰτραπησόμενος
f ἀνᾰτρέψουσᾰ ἀνᾰτρεψομένη ἀνᾰτραπησομένη
n ἀνᾰτρέψον ἀνᾰτρεψόμενον ἀνᾰτραπησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνέτρεψᾰ, ἀνετρεψᾰ́μην, ἀνετρέφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέτρεψᾰ ἀνέτρεψᾰς ἀνέτρεψε(ν) ἀνετρέψᾰτον ἀνετρεψᾰ́την ἀνετρέψᾰμεν ἀνετρέψᾰτε ἀνέτρεψᾰν
subjunctive ἀνᾰτρέψω ἀνᾰτρέψῃς ἀνᾰτρέψῃ ἀνᾰτρέψητον ἀνᾰτρέψητον ἀνᾰτρέψωμεν ἀνᾰτρέψητε ἀνᾰτρέψωσῐ(ν)
optative ἀνᾰτρέψαιμῐ ἀνᾰτρέψειᾰς,
ἀνᾰτρέψαις		 ἀνᾰτρέψειε(ν),
ἀνᾰτρέψαι		 ἀνᾰτρέψαιτον ἀνᾰτρεψαίτην ἀνᾰτρέψαιμεν ἀνᾰτρέψαιτε ἀνᾰτρέψειᾰν,
ἀνᾰτρέψαιεν
imperative   ἀνᾰ́τρεψον ἀνᾰτρεψᾰ́τω ἀνᾰτρέψᾰτον ἀνᾰτρεψᾰ́των   ἀνᾰτρέψᾰτε ἀνᾰτρεψᾰ́ντων
middle indicative ἀνετρεψᾰ́μην ἀνετρέψω ἀνετρέψᾰτο ἀνετρέψᾰσθον ἀνετρεψᾰ́σθην ἀνετρεψᾰ́μεθᾰ ἀνετρέψᾰσθε ἀνετρέψᾰντο
subjunctive ἀνᾰτρέψωμαι ἀνᾰτρέψῃ ἀνᾰτρέψηται ἀνᾰτρέψησθον ἀνᾰτρέψησθον ἀνᾰτρεψώμεθᾰ ἀνᾰτρέψησθε ἀνᾰτρέψωνται
optative ἀνᾰτρεψαίμην ἀνᾰτρέψαιο ἀνᾰτρέψαιτο ἀνᾰτρέψαισθον ἀνᾰτρεψαίσθην ἀνᾰτρεψαίμεθᾰ ἀνᾰτρέψαισθε ἀνᾰτρέψαιντο
imperative   ἀνᾰ́τρεψαι ἀνᾰτρεψᾰ́σθω ἀνᾰτρέψᾰσθον ἀνᾰτρεψᾰ́σθων   ἀνᾰτρέψᾰσθε ἀνᾰτρεψᾰ́σθων
passive indicative ἀνετρέφθην ἀνετρέφθης ἀνετρέφθη ἀνετρέφθητον ἀνετρεφθήτην ἀνετρέφθημεν ἀνετρέφθητε ἀνετρέφθησᾰν
subjunctive ἀνᾰτρεφθῶ ἀνᾰτρεφθῇς ἀνᾰτρεφθῇ ἀνᾰτρεφθῆτον ἀνᾰτρεφθῆτον ἀνᾰτρεφθῶμεν ἀνᾰτρεφθῆτε ἀνᾰτρεφθῶσῐ(ν)
optative ἀνᾰτρεφθείην ἀνᾰτρεφθείης ἀνᾰτρεφθείη ἀνᾰτρεφθεῖτον,
ἀνᾰτρεφθείητον		 ἀνᾰτρεφθείτην,
ἀνᾰτρεφθειήτην		 ἀνᾰτρεφθεῖμεν,
ἀνᾰτρεφθείημεν		 ἀνᾰτρεφθεῖτε,
ἀνᾰτρεφθείητε		 ἀνᾰτρεφθεῖεν,
ἀνᾰτρεφθείησᾰν
imperative   ἀνᾰτρέφθητῐ ἀνᾰτρεφθήτω ἀνᾰτρέφθητον ἀνᾰτρεφθήτων   ἀνᾰτρέφθητε ἀνᾰτρεφθέντων
active middle passive
infinitive ἀνᾰτρέψαι ἀνᾰτρέψᾰσθαι ἀνᾰτρεφθῆναι
participle m ἀνᾰτρέψᾱς ἀνᾰτρεψᾰ́μενος ἀνᾰτρεφθείς
f ἀνᾰτρέψᾱσᾰ ἀνᾰτρεψᾰμένη ἀνᾰτρεφθεῖσᾰ
n ἀνᾰτρέψᾰν ἀνᾰτρεψᾰ́μενον ἀνᾰτρεφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνετράφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἀνετράφθην ἀνετράφθης ἀνετράφθη ἀνετράφθητον ἀνετραφθήτην ἀνετράφθημεν ἀνετράφθητε ἀνετράφθησᾰν
subjunctive ἀνᾰτραφθῶ ἀνᾰτραφθῇς ἀνᾰτραφθῇ ἀνᾰτραφθῆτον ἀνᾰτραφθῆτον ἀνᾰτραφθῶμεν ἀνᾰτραφθῆτε ἀνᾰτραφθῶσῐ(ν)
optative ἀνᾰτραφθείην ἀνᾰτραφθείης ἀνᾰτραφθείη ἀνᾰτραφθεῖτον,
ἀνᾰτραφθείητον		 ἀνᾰτραφθείτην,
ἀνᾰτραφθειήτην		 ἀνᾰτραφθεῖμεν,
ἀνᾰτραφθείημεν		 ἀνᾰτραφθεῖτε,
ἀνᾰτραφθείητε		 ἀνᾰτραφθεῖεν,
ἀνᾰτραφθείησᾰν
imperative   ἀνᾰτράφθητῐ ἀνᾰτραφθήτω ἀνᾰτράφθητον ἀνᾰτραφθήτων   ἀνᾰτράφθητε ἀνᾰτραφθέντων
passive
infinitive ἀνᾰτραφθῆναι
participle m ἀνᾰτραφθείς
f ἀνᾰτραφθεῖσᾰ
n ἀνᾰτραφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀνέτρᾰπον, ἀνετρᾰπόμην, ἀνετρᾰ́πην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνέτρᾰπον ἀνέτρᾰπες ἀνέτρᾰπε(ν) ἀνετρᾰ́πετον ἀνετρᾰπέτην ἀνετρᾰ́πομεν ἀνετρᾰ́πετε ἀνέτρᾰπον
subjunctive ἀνᾰτρᾰ́πω ἀνᾰτρᾰ́πῃς ἀνᾰτρᾰ́πῃ ἀνᾰτρᾰ́πητον ἀνᾰτρᾰ́πητον ἀνᾰτρᾰ́πωμεν ἀνᾰτρᾰ́πητε ἀνᾰτρᾰ́πωσῐ(ν)
optative ἀνᾰτρᾰ́ποιμῐ ἀνᾰτρᾰ́ποις ἀνᾰτρᾰ́ποι ἀνᾰτρᾰ́ποιτον ἀνᾰτρᾰποίτην ἀνᾰτρᾰ́ποιμεν ἀνᾰτρᾰ́ποιτε ἀνᾰτρᾰ́ποιεν
imperative   ἀνᾰ́τρᾰπε ἀνᾰτρᾰπέτω ἀνᾰτρᾰ́πετον ἀνᾰτρᾰπέτων   ἀνᾰτρᾰ́πετε ἀνᾰτρᾰπόντων
middle indicative ἀνετρᾰπόμην ἀνετρᾰ́που ἀνετρᾰ́πετο ἀνετρᾰ́πεσθον ἀνετρᾰπέσθην ἀνετρᾰπόμεθᾰ ἀνετρᾰ́πεσθε ἀνετρᾰ́ποντο
subjunctive ἀνᾰτρᾰ́πωμαι ἀνᾰτρᾰ́πῃ ἀνᾰτρᾰ́πηται ἀνᾰτρᾰ́πησθον ἀνᾰτρᾰ́πησθον ἀνᾰτρᾰπώμεθᾰ ἀνᾰτρᾰ́πησθε ἀνᾰτρᾰ́πωνται
optative ἀνᾰτρᾰποίμην ἀνᾰτρᾰ́ποιο ἀνᾰτρᾰ́ποιτο ἀνᾰτρᾰ́ποισθον ἀνᾰτρᾰποίσθην ἀνᾰτρᾰποίμεθᾰ ἀνᾰτρᾰ́ποισθε ἀνᾰτρᾰ́ποιντο
imperative   ἀνᾰτρᾰποῦ ἀνᾰτρᾰπέσθω ἀνᾰτρᾰ́πεσθον ἀνᾰτρᾰπέσθων   ἀνᾰτρᾰ́πεσθε ἀνᾰτρᾰπέσθων
passive indicative ἀνετρᾰ́πην ἀνετρᾰ́πης ἀνετρᾰ́πη ἀνετρᾰ́πητον ἀνετρᾰπήτην ἀνετρᾰ́πημεν ἀνετρᾰ́πητε ἀνετρᾰ́πησᾰν
subjunctive ἀνᾰτρᾰπῶ ἀνᾰτρᾰπῇς ἀνᾰτρᾰπῇ ἀνᾰτρᾰπῆτον ἀνᾰτρᾰπῆτον ἀνᾰτρᾰπῶμεν ἀνᾰτρᾰπῆτε ἀνᾰτρᾰπῶσῐ(ν)
optative ἀνᾰτρᾰπείην ἀνᾰτρᾰπείης ἀνᾰτρᾰπείη ἀνᾰτρᾰπεῖτον,
ἀνᾰτρᾰπείητον		 ἀνᾰτρᾰπείτην,
ἀνᾰτρᾰπειήτην		 ἀνᾰτρᾰπεῖμεν,
ἀνᾰτρᾰπείημεν		 ἀνᾰτρᾰπεῖτε,
ἀνᾰτρᾰπείητε		 ἀνᾰτρᾰπεῖεν,
ἀνᾰτρᾰπείησᾰν
imperative   ἀνᾰτρᾰ́πηθῐ ἀνᾰτρᾰπήτω ἀνᾰτρᾰ́πητον ἀνᾰτρᾰπήτων   ἀνᾰτρᾰ́πητε ἀνᾰτρᾰπέντων
active middle passive
infinitive ἀνᾰτρᾰπεῖν ἀνᾰτρᾰπέσθαι ἀνᾰτρᾰπῆναι
participle m ἀνᾰτρᾰπών ἀνᾰτρᾰπόμενος ἀνᾰτρᾰπείς
f ἀνᾰτρᾰποῦσᾰ ἀνᾰτρᾰπομένη ἀνᾰτρᾰπεῖσᾰ
n ἀνᾰτρᾰπόν ἀνᾰτρᾰπόμενον ἀνᾰτρᾰπέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀνᾰτέτροφᾰ, ἀνᾰτέτραμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνᾰτέτροφᾰ ἀνᾰτέτροφᾰς ἀνᾰτέτροφε(ν) ἀνᾰτετρόφᾰτον ἀνᾰτετρόφᾰτον ἀνᾰτετρόφᾰμεν ἀνᾰτετρόφᾰτε ἀνᾰτετρόφᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀνᾰτετρόφω ἀνᾰτετρόφῃς ἀνᾰτετρόφῃ ἀνᾰτετρόφητον ἀνᾰτετρόφητον ἀνᾰτετρόφωμεν ἀνᾰτετρόφητε ἀνᾰτετρόφωσῐ(ν)
optative ἀνᾰτετρόφοιμῐ,
ἀνᾰτετροφοίην		 ἀνᾰτετρόφοις,
ἀνᾰτετροφοίης		 ἀνᾰτετρόφοι,
ἀνᾰτετροφοίη		 ἀνᾰτετρόφοιτον ἀνᾰτετροφοίτην ἀνᾰτετρόφοιμεν ἀνᾰτετρόφοιτε ἀνᾰτετρόφοιεν
imperative   ἀνᾰτέτροφε ἀνᾰτετροφέτω ἀνᾰτετρόφετον ἀνᾰτετροφέτων   ἀνᾰτετρόφετε ἀνᾰτετροφόντων
middle/
passive		 indicative ἀνᾰτέτραμμαι ἀνᾰτέτραψαι ἀνᾰτέτραπται ἀνᾰτέτραφθον ἀνᾰτέτραφθον ἀνᾰτετράμμεθᾰ ἀνᾰτέτραφθε ἀνᾰτετράφᾰται
subjunctive ἀνᾰτετραμμένος ὦ ἀνᾰτετραμμένος ᾖς ἀνᾰτετραμμένος ᾖ ἀνᾰτετραμμένω ἦτον ἀνᾰτετραμμένω ἦτον ἀνᾰτετραμμένοι ὦμεν ἀνᾰτετραμμένοι ἦτε ἀνᾰτετραμμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀνᾰτετραμμένος εἴην ἀνᾰτετραμμένος εἴης ἀνᾰτετραμμένος εἴη ἀνᾰτετραμμένω εἴητον/εἶτον ἀνᾰτετραμμένω εἰήτην/εἴτην ἀνᾰτετραμμένοι εἴημεν/εἶμεν ἀνᾰτετραμμένοι εἴητε/εἶτε ἀνᾰτετραμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀνᾰτέτραψο ἀνᾰτετράφθω ἀνᾰτέτραφθον ἀνᾰτετράφθων   ἀνᾰτέτραφθε ἀνᾰτετράφθων
active middle/passive
infinitive ἀνᾰτετροφέναι ἀνᾰτετρᾶφθαι
participle m ἀνᾰτετροφώς ἀνᾰτετραμμένος
f ἀνᾰτετροφυῖᾰ ἀνᾰτετραμμένη
n ἀνᾰτετροφός ἀνᾰτετραμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀνετετρόφειν, ἀνετετράμμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀνετετρόφειν,
ἀνετετρόφη		 ἀνετετρόφεις,
ἀνετετρόφης		 ἀνετετρόφει(ν) ἀνετετρόφετον ἀνετετροφέτην ἀνετετρόφεμεν ἀνετετρόφετε ἀνετετρόφεσᾰν
middle/
passive		 indicative ἀνετετράμμην ἀνετέτραψο ἀνετέτραπτο ἀνετέτραφθον ἀνετετράφθην ἀνετετράμμεθᾰ ἀνετέτραφθε ἀνετετράφᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants
  • Greek: ανατρέπω (anatrépo)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.