ἐκτελέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐκ- (ek-) +‎ τελέω (teléō)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ek.te.lé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ek.teˈle.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ek.teˈle.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ek.teˈle.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ek.teˈle.o/

Verb

ἐκτελέω • (ekteléō) first-singular present indicative

to bring to an end, finish
to accomplish, achieve

Conjugation

Lua error: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

Imperfect: ἐξετέλεον, ἐξετελεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεον	ἐξετέλεες	ἐξετέλεε(ν)	ἐξετελέετον	ἐξετελεέτην	ἐξετελέομεν	ἐξετελέετε	ἐξετέλεον
middle/ passive	indicative	ἐξετελεόμην	ἐξετελέου	ἐξετελέετο	ἐξετελέεσθον	ἐξετελεέσθην	ἐξετελεόμεθᾰ	ἐξετελέεσθε	ἐξετελέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐξετέλουν, ἐξετελούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλουν	ἐξετέλεις	ἐξετέλει	ἐξετελεῖτον	ἐξετελείτην	ἐξετελοῦμεν	ἐξετελεῖτε	ἐξετέλουν
middle/ passive	indicative	ἐξετελούμην	ἐξετελοῦ	ἐξετελεῖτο	ἐξετελεῖσθον	ἐξετελείσθην	ἐξετελούμεθᾰ	ἐξετελεῖσθε	ἐξετελοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐξετέλεον, ἐξετελεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεον	ἐξετέλεες	ἐξετέλεε(ν)	ἐξετελέετον	ἐξετελεέτην	ἐξετελέομεν	ἐξετελέετε	ἐξετέλεον
middle/ passive	indicative	ἐξετελεόμην	ἐξετελέου	ἐξετελέετο	ἐξετελέεσθον	ἐξετελεέσθην	ἐξετελεόμε(σ)θᾰ	ἐξετελέεσθε	ἐξετελέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐξετέλευν, ἐξετελεύμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλευν	ἐξετέλεις	ἐξετέλει	ἐξετελεῖτον	ἐξετελείτην	ἐξετελεῦμεν	ἐξετελεῖτε	ἐξετέλευν
middle/ passive	indicative	ἐξετελεύμην	ἐξετελεῖο/ἐξετελέο	ἐξετελεῖτο	ἐξετελεῖσθον	ἐξετελείσθην	ἐξετελεύμε(σ)θᾰ	ἐξετελεῖσθε	ἐξετελεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐξετέλειον, ἐξετελειόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλειον	ἐξετέλειες	ἐξετέλειε(ν)	ἐξετελείετον	ἐξετελειέτην	ἐξετελείομεν	ἐξετελείετε	ἐξετέλειον
middle/ passive	indicative	ἐξετελειόμην	ἐξετελείου	ἐξετελείετο	ἐξετελείεσθον	ἐξετελειέσθην	ἐξετελειόμε(σ)θᾰ	ἐξετελείεσθε	ἐξετελείοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Lua error: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

Aorist: ἐξετέλεσᾰ, ἐξετελεσᾰ́μην, ἐξετελέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεσᾰ	ἐξετέλεσᾰς	ἐξετέλεσε(ν)	ἐξετελέσᾰτον	ἐξετελεσᾰ́την	ἐξετελέσᾰμεν	ἐξετελέσᾰτε	ἐξετέλεσᾰν
	subjunctive	ἐκτελέσω	ἐκτελέσῃς	ἐκτελέσῃ	ἐκτελέσητον	ἐκτελέσητον	ἐκτελέσωμεν	ἐκτελέσητε	ἐκτελέσωσῐ(ν)
	optative	ἐκτελέσαιμῐ	ἐκτελέσειᾰς, ἐκτελέσαις	ἐκτελέσειε(ν), ἐκτελέσαι	ἐκτελέσαιτον	ἐκτελεσαίτην	ἐκτελέσαιμεν	ἐκτελέσαιτε	ἐκτελέσειᾰν, ἐκτελέσαιεν
	imperative		ἐκτέλεσον	ἐκτελεσᾰ́τω	ἐκτελέσᾰτον	ἐκτελεσᾰ́των		ἐκτελέσᾰτε	ἐκτελεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξετελεσᾰ́μην	ἐξετελέσω	ἐξετελέσᾰτο	ἐξετελέσᾰσθον	ἐξετελεσᾰ́σθην	ἐξετελεσᾰ́μεθᾰ	ἐξετελέσᾰσθε	ἐξετελέσᾰντο
	subjunctive	ἐκτελέσωμαι	ἐκτελέσῃ	ἐκτελέσηται	ἐκτελέσησθον	ἐκτελέσησθον	ἐκτελεσώμεθᾰ	ἐκτελέσησθε	ἐκτελέσωνται
	optative	ἐκτελεσαίμην	ἐκτελέσαιο	ἐκτελέσαιτο	ἐκτελέσαισθον	ἐκτελεσαίσθην	ἐκτελεσαίμεθᾰ	ἐκτελέσαισθε	ἐκτελέσαιντο
	imperative		ἐκτέλεσαι	ἐκτελεσᾰ́σθω	ἐκτελέσᾰσθον	ἐκτελεσᾰ́σθων		ἐκτελέσᾰσθε	ἐκτελεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐξετελέσθην	ἐξετελέσθης	ἐξετελέσθη	ἐξετελέσθητον	ἐξετελεσθήτην	ἐξετελέσθημεν	ἐξετελέσθητε	ἐξετελέσθησᾰν
	subjunctive	ἐκτελεσθῶ	ἐκτελεσθῇς	ἐκτελεσθῇ	ἐκτελεσθῆτον	ἐκτελεσθῆτον	ἐκτελεσθῶμεν	ἐκτελεσθῆτε	ἐκτελεσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐκτελεσθείην	ἐκτελεσθείης	ἐκτελεσθείη	ἐκτελεσθεῖτον, ἐκτελεσθείητον	ἐκτελεσθείτην, ἐκτελεσθειήτην	ἐκτελεσθεῖμεν, ἐκτελεσθείημεν	ἐκτελεσθεῖτε, ἐκτελεσθείητε	ἐκτελεσθεῖεν, ἐκτελεσθείησᾰν
	imperative		ἐκτελέσθητῐ	ἐκτελεσθήτω	ἐκτελέσθητον	ἐκτελεσθήτων		ἐκτελέσθητε	ἐκτελεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκτελέσαι			ἐκτελέσᾰσθαι		ἐκτελεσθῆναι
participle	m	ἐκτελέσᾱς			ἐκτελεσᾰ́μενος		ἐκτελεσθείς
	f	ἐκτελέσᾱσᾰ			ἐκτελεσᾰμένη		ἐκτελεσθεῖσᾰ
	n	ἐκτελέσᾰν			ἐκτελεσᾰ́μενον		ἐκτελεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐξετέλεσσᾰ, ἐξετελεσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐξετέλεσσᾰ	ἐξετέλεσσᾰς	ἐξετέλεσσε(ν)	ἐξετελέσσᾰτον	ἐξετελεσσᾰ́την	ἐξετελέσσᾰμεν	ἐξετελέσσᾰτε	ἐξετέλεσσᾰν
	subjunctive	ἐκτελέσσω, ἐκτελέσσωμῐ	ἐκτελέσσῃς, ἐκτελέσσῃσθᾰ	ἐκτελέσσῃ, ἐκτελέσσῃσῐ	ἐκτελέσσητον	ἐκτελέσσητον	ἐκτελέσσωμεν	ἐκτελέσσητε	ἐκτελέσσωσῐ(ν)
	optative	ἐκτελέσσαιμῐ	ἐκτελέσσαις, ἐκτελέσσαισθᾰ, ἐκτελέσσειᾰς	ἐκτελέσσειε(ν), ἐκτελέσσαι	ἐκτελεσσεῖτον	ἐκτελεσσείτην	ἐκτελεσσεῖμεν	ἐκτελεσσεῖτε	ἐκτελεσσεῖεν
	imperative		ἐκτέλεσσον	ἐκτελεσσᾰ́τω	ἐκτελέσσᾰτον	ἐκτελεσσᾰ́των		ἐκτελέσσᾰτε	ἐκτελεσσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐξετελεσσᾰ́μην	ἐξετελέσσω	ἐξετελέσσᾰτο	ἐξετελέσσᾰσθον	ἐξετελεσσᾰ́σθην	ἐξετελεσσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐξετελέσσᾰσθε	ἐξετελέσσᾰντο
	subjunctive	ἐκτελέσσωμαι, ἐκτελεσσώμαιμῐ	ἐκτελέσσηαι, ἐκτελέσσηαι	ἐκτελέσσηται, ἐκτελεσσήταισῐ	ἐκτελέσσησθον	ἐκτελέσσησθον	ἐκτελεσσώμε(σ)θᾰ	ἐκτελέσσησθε	ἐκτελέσσωνται
	optative	ἐκτελεσσαίμην	ἐκτελέσσαιο	ἐκτελέσσαιτο	ἐκτελέσσαισθον	ἐκτελεσσαίσθην	ἐκτελεσσαίμε(σ)θᾰ	ἐκτελέσσαισθε	ἐκτελεσσαίᾰτο
	imperative		ἐκτέλεσσαι	ἐκτελεσσᾰ́σθω	ἐκτελέσσᾰσθον	ἐκτελεσσᾰ́σθων		ἐκτελέσσᾰσθε	ἐκτελεσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐκτελέσσαι/ἐκτελεσσᾰ́μεν/ἐκτελεσσᾰμέναι			ἐκτελέσσᾰσθαι
participle	m	ἐκτελέσσᾱς			ἐκτελεσσᾰ́μενος
	f	ἐκτελέσσᾱσᾰ			ἐκτελεσσᾰμένη
	n	ἐκτελέσσᾰν			ἐκτελεσσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

→ Greek: εκτελώ (ekteló) (learned)