afillar
Catalan
Pronunciation
Verb
afillar (first-person singular present afillo, past participle afillat)
- (transitive) to adopt (a child)
Conjugation
Conjugation of afillar (first conjugation)
| infinitive | afillar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | afillant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | afillat | afillada | |||||
| plural | afillats | afillades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | afillo | afilles | afilla | afillem | afilleu | afillen | |
| imperfect | afillava | afillaves | afillava | afillàvem | afillàveu | afillaven | |
| future | afillaré | afillaràs | afillarà | afillarem | afillareu | afillaran | |
| preterite | afillí | afillares | afillà | afillàrem | afillàreu | afillaren | |
| conditional | afillaria | afillaries | afillaria | afillaríem | afillaríeu | afillarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | afilli | afillis | afilli | afillem | afilleu | afillin | |
| imperfect | afillés | afillessis | afillés | afilléssim | afilléssiu | afillessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| affirmative | — | afilla | afilli | afillem | afilleu | afillin | |
| negative (no) | — | no afillis | no afilli | no afillem | no afilleu | no afillin | |
Related terms
Further reading
- “afillar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “afillar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “afillar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “afillar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician
Alternative forms
- afilhar (reintegrationist)
Etymology 1
From Late Latin adfīliāre, affīliāre (“to adopt as a son”), from Latin ad + fīlius (“son”). Compare Portuguese afilhar, Spanish ahijar, Catalan afillar, French affilier.
Pronunciation
- IPA(key): [afiˈʎaɾ]
Verb
afillar (first-person singular present afillo, first-person singular preterite afillei, past participle afillado)
Conjugation
Conjugation of afillar
Derived terms
Related terms
Pronunciation
- IPA(key): [afiˈʎaɾ]
Verb
afillar (first-person singular present afillo, first-person singular preterite afillei, past participle afillado)
- (intransitive) to produce offsprings or sprouts
Conjugation
Conjugation of afillar
References
- “afillad” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “afillar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “afillar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “afillar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.