alınma

• IPA^(key): [ɑɫɯnˈmɑ], [ɑɫɯˈmːɑ]
• Hyphenation: a‧lın‧ma

alınma (definite accusative alınmanı, plural alınmalar)

1. verbal noun of alınmaq
2. (linguistics) loanword, borrowing
   • 1999, İsmayıl Kazımov, “Müstəqillik qazanmış türk xalqlarının dilində alınma leksika”, in Məhəbbət Mirzəliyevə, editor, Naxçıvanda "Kitabi-Dədə Qorqud" Toponimləri, page 296:

     Mətbuat dilində alınmalar baş alıb gedir.

     Loanswords are becoming pervasive in the language of the press.

alınma (comparative daha alınma, superlative ən alınma)

1. (linguistics) borrowed

   alınma söz ― borrowed word, loanword

• “alınma” in Obastan.com.

alınma (definite accusative alınmayı, plural alınmalar)

1. verbal noun of alınmak

Lua error: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

alınma

1. second-person singular negative imperative of alınmak

• alınma in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu