alkáik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlkaːjik]
- Hyphenation: al‧ká‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | alkáik |
| accusative | — | alkáikat |
| dative | — | alkáiknak |
| instrumental | — | alkáikkal |
| causal-final | — | alkáikért |
| translative | — | alkáikká |
| terminative | — | alkáikig |
| essive-formal | — | alkáikként |
| essive-modal | — | alkáikul |
| inessive | — | alkáikban |
| superessive | — | alkáikon |
| adessive | — | alkáiknál |
| illative | — | alkáikba |
| sublative | — | alkáikra |
| allative | — | alkáikhoz |
| elative | — | alkáikból |
| delative | — | alkáikról |
| ablative | — | alkáiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | alkáiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | alkáikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.