almáink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlmaːjiŋk]
- Hyphenation: al‧má‧ink
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | almáink |
| accusative | — | almáinkat |
| dative | — | almáinknak |
| instrumental | — | almáinkkal |
| causal-final | — | almáinkért |
| translative | — | almáinkká |
| terminative | — | almáinkig |
| essive-formal | — | almáinkként |
| essive-modal | — | almáinkul |
| inessive | — | almáinkban |
| superessive | — | almáinkon |
| adessive | — | almáinknál |
| illative | — | almáinkba |
| sublative | — | almáinkra |
| allative | — | almáinkhoz |
| elative | — | almáinkból |
| delative | — | almáinkról |
| ablative | — | almáinktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | almáinké |
| non-attributive possessive - plural |
— | almáinkéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.