anakolutyczny

Polish

Etymology

From anakolut +‎ -yczny. First attested in 1893.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /a.na.kɔ.luˈtɨt͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
Syllabification: a‧na‧ko‧lu‧tycz‧ny

Adjective

anakolutyczny (not comparable)

(relational, grammar, rhetoric) anacoluthic; anacoluthon
konstrsukcja anakolutyczna ― anacoluthic construction

Declension

Declension of anakolutyczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	anakolutyczny		anakolutyczne	anakolutyczna	anakolutyczni	anakolutyczne
genitive	anakolutycznego			anakolutycznej	anakolutycznych
dative	anakolutycznemu			anakolutycznej	anakolutycznym
accusative	anakolutycznego	anakolutyczny	anakolutyczne	anakolutyczną	anakolutycznych	anakolutyczne
instrumental	anakolutycznym			anakolutyczną	anakolutycznymi
locative	anakolutycznym			anakolutycznej	anakolutycznych

References

Jan Bystroń (1893) Drobne przyczynki do składni polskiej z uwzględnieniem składni języków klasycznych. 2, Przyczynki do składni polskiej‎, page 16

Further reading

anakolutyczny in Polish dictionaries at PWN
anakolutyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.