androkefaliczny

Polish

Etymology

From androkefalizm +‎ -iczny. First attested in 1934.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /an.drɔ.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: an‧dro‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective

androkefaliczny (not comparable)

(relational, art) androcephalous

Declension

Declension of androkefaliczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	androkefaliczny		androkefaliczne	androkefaliczna	androkefaliczni	androkefaliczne
genitive	androkefalicznego			androkefalicznej	androkefalicznych
dative	androkefalicznemu			androkefalicznej	androkefalicznym
accusative	androkefalicznego	androkefaliczny	androkefaliczne	androkefaliczną	androkefalicznych	androkefaliczne
instrumental	androkefalicznym			androkefaliczną	androkefalicznymi
locative	androkefalicznym			androkefalicznej	androkefalicznych

References

Józef Żurowski (1934) Sztuka prehistoryczna Europy‎, page 234

Further reading

androkefaliczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.