arcuatio
Latin
Etymology
From arcuō, arcuā- (“to bend like a bow”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ar.kuˈaː.ti.oː/, [ärkuˈäːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ar.kuˈat.t͡si.o/, [ärkuˈät̪ː͡s̪io]
Noun
arcuātiō f (genitive arcuātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | arcuātiō | arcuātiōnēs |
| Genitive | arcuātiōnis | arcuātiōnum |
| Dative | arcuātiōnī | arcuātiōnibus |
| Accusative | arcuātiōnem | arcuātiōnēs |
| Ablative | arcuātiōne | arcuātiōnibus |
| Vocative | arcuātiō | arcuātiōnēs |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.