averruncatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of āverruncō
Participle
āverruncātus m (feminine āverruncāta, neuter āverruncātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | āverruncātus | āverruncāta | āverruncātum | āverruncātī | āverruncātae | āverruncāta | |
| Genitive | āverruncātī | āverruncātae | āverruncātī | āverruncātōrum | āverruncātārum | āverruncātōrum | |
| Dative | āverruncātō | āverruncātae | āverruncātō | āverruncātīs | āverruncātīs | āverruncātīs | |
| Accusative | āverruncātum | āverruncātam | āverruncātum | āverruncātōs | āverruncātās | āverruncāta | |
| Ablative | āverruncātō | āverruncātā | āverruncātō | āverruncātīs | āverruncātīs | āverruncātīs | |
| Vocative | āverruncāte | āverruncāta | āverruncātum | āverruncātī | āverruncātae | āverruncāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.