bezspójnikowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ spójnikowy. First attested in 1847.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bɛs.spuj.ɲiˈkɔ.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: bez‧spój‧ni‧ko‧wy

Adjective

bezspójnikowy (not comparable)

(grammar) conjunctionless

Declension

Declension of bezspójnikowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezspójnikowy		bezspójnikowe	bezspójnikowa	bezspójnikowi	bezspójnikowe
genitive	bezspójnikowego			bezspójnikowej	bezspójnikowych
dative	bezspójnikowemu			bezspójnikowej	bezspójnikowym
accusative	bezspójnikowego	bezspójnikowy	bezspójnikowe	bezspójnikową	bezspójnikowych	bezspójnikowe
instrumental	bezspójnikowym			bezspójnikową	bezspójnikowymi
locative	bezspójnikowym			bezspójnikowej	bezspójnikowych

Related terms

noun

spójnik

References

Teodozy Sierociński (1847) Grammatyka polska. Cz. 2, Z załączeniem nauki o postaciach retorycznych, o wierszowaniu i o stylu‎, page 18: “Zdania bowiem główne są bezspójnikowe, albo zaczynają się od spójników przyczynowych, wnioskowych, tudzież od gdy, kiedy, użytych zamiast ponieważ, albo od przysłóków porządkowych.”
bezspójnikowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bezspójnikowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.