beztytułowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ tytułowy. First attested in 1828.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bɛs.tɨ.tuˈwɔ.vɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: bez‧ty‧tu‧ło‧wy

Adjective

beztytułowy (not comparable)

  1. (rare, literature, art, music) titleless, untitled
    Synonym: bez tytułu

Declension

Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)

noun

References
  1. Krystyn Lach-Szyrma (1828) Słownik angielsko-polski: dla użytku młodzieży Instytutu Politechnicznego‎, page 441
  2. beztytułowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.