białoskóry

Polish

Etymology

From biały +‎ -o- +‎ skóra +‎ -y. First attested in the.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bja.wɔsˈku.rɨ/
Audio (file)
Rhymes: -urɨ
Syllabification: bia‧łos‧kó‧ry

Adjective

białoskóry (not comparable)

(literary) white-skinned, pale-skinned, Caucasian, white
Synonym: biały

Declension

Declension of białoskóry

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	białoskóry		białoskóre	białoskóra	białoskórzy	białoskóre
genitive	białoskórego			białoskórej	białoskórych
dative	białoskóremu			białoskórej	białoskórym
accusative	białoskórego	białoskóry	białoskóre	białoskórą	białoskórych	białoskóre
instrumental	białoskórym			białoskórą	białoskórymi
locative	białoskórym			białoskórej	białoskórych

References

Gazeta Warszawska‎, issue 41, 1794, page 1040
białoskóry in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

białoskóry in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
białoskóry in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.