bilokacyjny

Polish

Etymology

From bilokacja +‎ -ny. First attested in 1990.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /bi.lɔ.kaˈt͡sɨj.nɨ/
Rhymes: -ɨjnɨ
Syllabification: bi‧lo‧ka‧cyj‧ny

Adjective

bilokacyjny (not comparable)

(relational, uncommon) bilocational

Declension

Declension of bilokacyjny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bilokacyjny		bilokacyjne	bilokacyjna	bilokacyjni	bilokacyjne
genitive	bilokacyjnego			bilokacyjnej	bilokacyjnych
dative	bilokacyjnemu			bilokacyjnej	bilokacyjnym
accusative	bilokacyjnego	bilokacyjny	bilokacyjne	bilokacyjną	bilokacyjnych	bilokacyjne
instrumental	bilokacyjnym			bilokacyjną	bilokacyjnymi
locative	bilokacyjnym			bilokacyjnej	bilokacyjnych

Related terms

nouns

References

bilokacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bilokacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bilokacyjny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.