bipartiens
Latin
Etymology
Present participle of bipartiō.
Declension
Third-declension participle.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | bipartiēns | bipartientēs | bipartientia | ||
| Genitive | bipartientis | bipartientium | |||
| Dative | bipartientī | bipartientibus | |||
| Accusative | bipartientem | bipartiēns | bipartientēs bipartientīs |
bipartientia | |
| Ablative | bipartiente bipartientī1 |
bipartientibus | |||
| Vocative | bipartiēns | bipartientēs | bipartientia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.