bipinnatus
Latin
Adjective
bipinnātus (feminine bipinnāta, neuter bipinnātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | bipinnātus | bipinnāta | bipinnātum | bipinnātī | bipinnātae | bipinnāta | |
| Genitive | bipinnātī | bipinnātae | bipinnātī | bipinnātōrum | bipinnātārum | bipinnātōrum | |
| Dative | bipinnātō | bipinnātō | bipinnātīs | ||||
| Accusative | bipinnātum | bipinnātam | bipinnātum | bipinnātōs | bipinnātās | bipinnāta | |
| Ablative | bipinnātō | bipinnātā | bipinnātō | bipinnātīs | |||
| Vocative | bipinnāte | bipinnāta | bipinnātum | bipinnātī | bipinnātae | bipinnāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.