boldogságaik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈboldokʃaːɡɒjik]
- Hyphenation: bol‧dog‧sá‧ga‧ik
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | boldogságaik |
| accusative | — | boldogságaikat |
| dative | — | boldogságaiknak |
| instrumental | — | boldogságaikkal |
| causal-final | — | boldogságaikért |
| translative | — | boldogságaikká |
| terminative | — | boldogságaikig |
| essive-formal | — | boldogságaikként |
| essive-modal | — | boldogságaikul |
| inessive | — | boldogságaikban |
| superessive | — | boldogságaikon |
| adessive | — | boldogságaiknál |
| illative | — | boldogságaikba |
| sublative | — | boldogságaikra |
| allative | — | boldogságaikhoz |
| elative | — | boldogságaikból |
| delative | — | boldogságaikról |
| ablative | — | boldogságaiktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | boldogságaiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | boldogságaikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.