brudzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bruditi.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbru.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: bru‧dzić

Verb

brudzić impf (perfective pobrudzić or ubrudzić)

  1. (transitive) to soil, to make dirty
  2. (reflexive with się) to get dirty, to get soiled

Conjugation
Conjugation of brudzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brudzić
present tense 1st brudzę brudzimy
2nd brudzisz brudzicie
3rd brudzi brudzą
impersonal brudzi się
past tense 1st brudziłem,
-(e)m brudził		 brudziłam,
-(e)m brudziła		 brudziłom,
-(e)m brudziło		 brudziliśmy,
-(e)śmy brudzili		 brudziłyśmy,
-(e)śmy brudziły
2nd brudziłeś,
-(e)ś brudził		 brudziłaś,
-(e)ś brudziła		 brudziłoś,
-(e)ś brudziło		 brudziliście,
-(e)ście brudzili		 brudziłyście,
-(e)ście brudziły
3rd brudził brudziła brudziło brudzili brudziły
future tense 1st będę brudził,
będę brudzić		 będę brudziła,
będę brudzić		 będę brudziło,
będę brudzić		 będziemy brudzili,
będziemy brudzić		 będziemy brudziły,
będziemy brudzić
2nd będziesz brudził,
będziesz brudzić		 będziesz brudziła,
będziesz brudzić		 będziesz brudziło,
będziesz brudzić		 będziecie brudzili,
będziecie brudzić		 będziecie brudziły,
będziecie brudzić
3rd będzie brudził,
będzie brudzić		 będzie brudziła,
będzie brudzić		 będzie brudziło,
będzie brudzić		 będą brudzili,
będą brudzić		 będą brudziły,
będą brudzić
impersonal będzie brudzić się
conditional 1st brudziłbym,
bym brudził		 brudziłabym,
bym brudziła		 brudziłobym,
bym brudziło		 brudzilibyśmy,
byśmy brudzili		 brudziłybyśmy,
byśmy brudziły
2nd brudziłbyś,
byś brudził		 brudziłabyś,
byś brudziła		 brudziłobyś,
byś brudziło		 brudzilibyście,
byście brudzili		 brudziłybyście,
byście brudziły
3rd brudziłby,
by brudził		 brudziłaby,
by brudziła		 brudziłoby,
by brudziło		 brudziliby,
by brudzili		 brudziłyby,
by brudziły
imperative 1st niech brudzę brudźmy
2nd brudź brudźcie
3rd niech brudzi niech brudzą
active adjectival participle brudzący brudząca brudzące brudzący brudzące
contemporary adverbial participle brudząc
verbal noun brudzenie

Further reading
  • brudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brudzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.