calibeus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ka.liˈbeː.us/, [ka.lɪˈbeː.ʊs]
Adjective
calibēus (feminine calibēa, neuter calibēum); first/second declension
- medieval spelling of chalybēius
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | calibēus | calibēa | calibēum | calibēī | calibēae | calibēa | |
| Genitive | calibēī | calibēae | calibēī | calibēōrum | calibēārum | calibēōrum | |
| Dative | calibēō | calibēō | calibēīs | ||||
| Accusative | calibēum | calibēam | calibēum | calibēōs | calibēās | calibēa | |
| Ablative | calibēō | calibēā | calibēō | calibēīs | |||
| Vocative | calibēe | calibēa | calibēum | calibēī | calibēae | calibēa | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.