comerciar
Catalan
Etymology
From Vulgar Latin [Term?]. First attested in 1803.[1]
Pronunciation
Verb
comerciar (first-person singular present comercio, first-person singular preterite comercií, past participle comerciat)
- (intransitive) to deal, to trade; to do business
Conjugation
Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)
Derived terms
Related terms
References
- “comerciar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Further reading
- “comerciar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “comerciar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “comerciar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish
Etymology
From Late Latin [Term?].
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /komeɾˈθjaɾ/ [ko.meɾˈθjaɾ]
- IPA(key): (Latin America) /komeɾˈsjaɾ/ [ko.meɾˈsjaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: co‧mer‧ciar
Verb
comerciar (first-person singular present comercio, first-person singular preterite comercié, past participle comerciado)
- (intransitive) to deal, to trade; to do business
Conjugation
Lua error in Module:utilities at line 142: attempt to perform arithmetic on local 'h' (a nil value)
Derived terms
Related terms
Further reading
- “comerciar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.