csuklóim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡ʃukloːjim]
- Hyphenation: csuk‧ló‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | csuklóim |
| accusative | — | csuklóimat |
| dative | — | csuklóimnak |
| instrumental | — | csuklóimmal |
| causal-final | — | csuklóimért |
| translative | — | csuklóimmá |
| terminative | — | csuklóimig |
| essive-formal | — | csuklóimként |
| essive-modal | — | csuklóimul |
| inessive | — | csuklóimban |
| superessive | — | csuklóimon |
| adessive | — | csuklóimnál |
| illative | — | csuklóimba |
| sublative | — | csuklóimra |
| allative | — | csuklóimhoz |
| elative | — | csuklóimból |
| delative | — | csuklóimról |
| ablative | — | csuklóimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | csuklóimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | csuklóiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.