czarujący

Polish

Etymology

From czarować +‎ -ący.

Pronunciation

IPA^(key): /t͡ʂa.ruˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔnt͡sɨ
Syllabification: cza‧ru‧ją‧cy

Adjective

czarujący (comparative bardziej czarujący, superlative najbardziej czarujący, adverb czarująco)

charming, enchanting

Declension

Declension of czarujący

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	czarujący		czarujące	czarująca	czarujący	czarujące
genitive	czarującego			czarującej	czarujących
dative	czarującemu			czarującej	czarującym
accusative	czarującego	czarujący	czarujące	czarującą	czarujących	czarujące
instrumental	czarującym			czarującą	czarującymi
locative	czarującym			czarującej	czarujących

Further reading

czarujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
czarujący in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.