deiciendus
Latin
Participle
dēiciendus m (feminine dēicienda, neuter dēiciendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | dēiciendus | dēicienda | dēiciendum | dēiciendī | dēiciendae | dēicienda | |
| Genitive | dēiciendī | dēiciendae | dēiciendī | dēiciendōrum | dēiciendārum | dēiciendōrum | |
| Dative | dēiciendō | dēiciendae | dēiciendō | dēiciendīs | dēiciendīs | dēiciendīs | |
| Accusative | dēiciendum | dēiciendam | dēiciendum | dēiciendōs | dēiciendās | dēicienda | |
| Ablative | dēiciendō | dēiciendā | dēiciendō | dēiciendīs | dēiciendīs | dēiciendīs | |
| Vocative | dēiciende | dēicienda | dēiciendum | dēiciendī | dēiciendae | dēicienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.