dobić

Polish

Etymology

From do- +‎ bić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈdɔ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbit͡ɕ
  • Syllabification: do‧bić

Verb

dobić pf (imperfective dobijać)

  1. (transitive) to finish off, to kill, to deliver a killing blow
  2. (transitive, figuratively) to kill, to cause anguish
  3. (intransitive) to dock, to land
    Synonym: dopłynąć

Conjugation
Conjugation of dobić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dobić
future tense 1st dobiję dobijemy
2nd dobijesz dobijecie
3rd dobije dobiją
impersonal dobije się
past tense 1st dobiłem,
-(e)m dobił		 dobiłam,
-(e)m dobiła		 dobiłom,
-(e)m dobiło		 dobiliśmy,
-(e)śmy dobili		 dobiłyśmy,
-(e)śmy dobiły
2nd dobiłeś,
-(e)ś dobił		 dobiłaś,
-(e)ś dobiła		 dobiłoś,
-(e)ś dobiło		 dobiliście,
-(e)ście dobili		 dobiłyście,
-(e)ście dobiły
3rd dobił dobiła dobiło dobili dobiły
impersonal dobito
conditional 1st dobiłbym,
bym dobił		 dobiłabym,
bym dobiła		 dobiłobym,
bym dobiło		 dobilibyśmy,
byśmy dobili		 dobiłybyśmy,
byśmy dobiły
2nd dobiłbyś,
byś dobił		 dobiłabyś,
byś dobiła		 dobiłobyś,
byś dobiło		 dobilibyście,
byście dobili		 dobiłybyście,
byście dobiły
3rd dobiłby,
by dobił		 dobiłaby,
by dobiła		 dobiłoby,
by dobiło		 dobiliby,
by dobili		 dobiłyby,
by dobiły
impersonal dobito by
imperative 1st niech dobiję dobijmy
2nd dobij dobijcie
3rd niech dobije niech dobiją
passive adjectival participle dobity dobita dobite dobici dobite
anterior adverbial participle dobiwszy
verbal noun dobicie

Further reading
  • dobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dobić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.