dokunca

Turkish

Etymology

From dokunmak +‎ -ca. Coined by Turkish writer, poet and literary critic Nurullah Ataç and was supposed to displace zarar[1].

Noun

dokunca (definite accusative dokuncayı, plural dokuncalar)

  1. damage, injury, harm, loss
    Synonym: zarar

Declension
Inflection
Nominative dokunca
Definite accusative dokuncayı
Singular Plural
Nominative dokunca dokuncalar
Definite accusative dokuncayı dokuncaları
Dative dokuncaya dokuncalara
Locative dokuncada dokuncalarda
Ablative dokuncadan dokuncalardan
Genitive dokuncanın dokuncaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular dokuncam dokuncalarım
2nd singular dokuncan dokuncaların
3rd singular dokuncası dokuncaları
1st plural dokuncamız dokuncalarımız
2nd plural dokuncanız dokuncalarınız
3rd plural dokuncaları dokuncaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular dokuncamı dokuncalarımı
2nd singular dokuncanı dokuncalarını
3rd singular dokuncasını dokuncalarını
1st plural dokuncamızı dokuncalarımızı
2nd plural dokuncanızı dokuncalarınızı
3rd plural dokuncalarını dokuncalarını
Dative
Singular Plural
1st singular dokuncama dokuncalarıma
2nd singular dokuncana dokuncalarına
3rd singular dokuncasına dokuncalarına
1st plural dokuncamıza dokuncalarımıza
2nd plural dokuncanıza dokuncalarınıza
3rd plural dokuncalarına dokuncalarına
Locative
Singular Plural
1st singular dokuncamda dokuncalarımda
2nd singular dokuncanda dokuncalarında
3rd singular dokuncasında dokuncalarında
1st plural dokuncamızda dokuncalarımızda
2nd plural dokuncanızda dokuncalarınızda
3rd plural dokuncalarında dokuncalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular dokuncamdan dokuncalarımdan
2nd singular dokuncandan dokuncalarından
3rd singular dokuncasından dokuncalarından
1st plural dokuncamızdan dokuncalarımızdan
2nd plural dokuncanızdan dokuncalarınızdan
3rd plural dokuncalarından dokuncalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular dokuncamın dokuncalarımın
2nd singular dokuncanın dokuncalarının
3rd singular dokuncasının dokuncalarının
1st plural dokuncamızın dokuncalarımızın
2nd plural dokuncanızın dokuncalarınızın
3rd plural dokuncalarının dokuncalarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular dokuncayım dokuncalarım
2nd singular dokuncasın dokuncalarsın
3rd singular dokunca
dokuncadır		 dokuncalar
dokuncalardır
1st plural dokuncayız dokuncalarız
2nd plural dokuncasınız dokuncalarsınız
3rd plural dokuncalar dokuncalardır

References
  1. Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 88
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.