doordringen
Dutch
Etymology 1
From Middle Dutch doredringen. Equivalent to door + dringen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdoːrˌdrɪŋə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: door‧drin‧gen
Inflection
| Inflection of doordringen (strong class 3a, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doordringen | |||
| past singular | drong door | |||
| past participle | doorgedrongen | |||
| infinitive | doordringen | |||
| gerund | doordringen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | dring door | drong door | doordring | doordrong |
| 2nd person sing. (jij) | dringt door | drong door | doordringt | doordrong |
| 2nd person sing. (u) | dringt door | drong door | doordringt | doordrong |
| 2nd person sing. (gij) | dringt door | drongt door | doordringt | doordrongt |
| 3rd person singular | dringt door | drong door | doordringt | doordrong |
| plural | dringen door | drongen door | doordringen | doordrongen |
| subjunctive sing.1 | dringe door | dronge door | doordringe | doordronge |
| subjunctive plur.1 | dringen door | drongen door | doordringen | doordrongen |
| imperative sing. | dring door | |||
| imperative plur.1 | dringt door | |||
| participles | doordringend | doorgedrongen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Pronunciation
- IPA(key): /ˌdoːrˈdrɪŋə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: door‧drin‧gen
- Rhymes: -ɪŋən
Inflection
| Inflection of doordringen (strong class 3a, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doordringen | |||
| past singular | doordrong | |||
| past participle | doordrongen | |||
| infinitive | doordringen | |||
| gerund | doordringen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | doordring | doordrong | ||
| 2nd person sing. (jij) | doordringt | doordrong | ||
| 2nd person sing. (u) | doordringt | doordrong | ||
| 2nd person sing. (gij) | doordringt | doordrongt | ||
| 3rd person singular | doordringt | doordrong | ||
| plural | doordringen | doordrongen | ||
| subjunctive sing.1 | doordringe | doordronge | ||
| subjunctive plur.1 | doordringen | doordrongen | ||
| imperative sing. | doordring | |||
| imperative plur.1 | doordringt | |||
| participles | doordringend | doordrongen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.