dorobić

Polish

Etymology

From do- +‎ robić.

Pronunciation
  • IPA(key): /dɔˈrɔ.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbit͡ɕ
  • Syllabification: do‧ro‧bić

Verb

dorobić pf (imperfective dorabiać)

  1. (transitive) to make something extra (e.g. keys)
  2. (transitive, colloquial) to eke out, to moonlight (to work at a secondary job)
  3. (reflexive with się, colloquial) to be quids in

Conjugation
Conjugation of dorobić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dorobić
future tense 1st dorobię dorobimy
2nd dorobisz dorobicie
3rd dorobi dorobią
impersonal dorobi się
past tense 1st dorobiłem,
-(e)m dorobił		 dorobiłam,
-(e)m dorobiła		 dorobiłom,
-(e)m dorobiło		 dorobiliśmy,
-(e)śmy dorobili		 dorobiłyśmy,
-(e)śmy dorobiły
2nd dorobiłeś,
-(e)ś dorobił		 dorobiłaś,
-(e)ś dorobiła		 dorobiłoś,
-(e)ś dorobiło		 dorobiliście,
-(e)ście dorobili		 dorobiłyście,
-(e)ście dorobiły
3rd dorobił dorobiła dorobiło dorobili dorobiły
impersonal dorobiono
conditional 1st dorobiłbym,
bym dorobił		 dorobiłabym,
bym dorobiła		 dorobiłobym,
bym dorobiło		 dorobilibyśmy,
byśmy dorobili		 dorobiłybyśmy,
byśmy dorobiły
2nd dorobiłbyś,
byś dorobił		 dorobiłabyś,
byś dorobiła		 dorobiłobyś,
byś dorobiło		 dorobilibyście,
byście dorobili		 dorobiłybyście,
byście dorobiły
3rd dorobiłby,
by dorobił		 dorobiłaby,
by dorobiła		 dorobiłoby,
by dorobiło		 dorobiliby,
by dorobili		 dorobiłyby,
by dorobiły
impersonal dorobiono by
imperative 1st niech dorobię doróbmy
2nd dorób doróbcie
3rd niech dorobi niech dorobią
passive adjectival participle dorobiony dorobiona dorobione dorobieni dorobione
anterior adverbial participle dorobiwszy
verbal noun dorobienie

Further reading
  • dorobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dorobić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.