eleman

Turkish

Etymology

From French élément, from Latin elementum. Doublet of element.

Pronunciation
  • IPA(key): /eleˈmɑn/

Noun

eleman (definite accusative elemanı, plural elemanlar)

  1. element
  2. employee, member
  3. (colloquial) An offhand and sometimes dismissive way to refer to someone; guy, bloke
    Synonym: tip
    Ne diyor şimdi bu eleman?
    What's this guy saying now?

Usage notes

The word eleman in the sense of element strictly refers to constituent parts of something bigger, such as members of a set. The word element is used for the chemical sense.

Declension
Inflection
Nominative eleman
Definite accusative elemanı
Singular Plural
Nominative eleman elemanlar
Definite accusative elemanı elemanları
Dative elemana elemanlara
Locative elemanda elemanlarda
Ablative elemandan elemanlardan
Genitive elemanın elemanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular elemanım elemanlarım
2nd singular elemanın elemanların
3rd singular elemanı elemanları
1st plural elemanımız elemanlarımız
2nd plural elemanınız elemanlarınız
3rd plural elemanları elemanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular elemanımı elemanlarımı
2nd singular elemanını elemanlarını
3rd singular elemanını elemanlarını
1st plural elemanımızı elemanlarımızı
2nd plural elemanınızı elemanlarınızı
3rd plural elemanlarını elemanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular elemanıma elemanlarıma
2nd singular elemanına elemanlarına
3rd singular elemanına elemanlarına
1st plural elemanımıza elemanlarımıza
2nd plural elemanınıza elemanlarınıza
3rd plural elemanlarına elemanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular elemanımda elemanlarımda
2nd singular elemanında elemanlarında
3rd singular elemanında elemanlarında
1st plural elemanımızda elemanlarımızda
2nd plural elemanınızda elemanlarınızda
3rd plural elemanlarında elemanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular elemanımdan elemanlarımdan
2nd singular elemanından elemanlarından
3rd singular elemanından elemanlarından
1st plural elemanımızdan elemanlarımızdan
2nd plural elemanınızdan elemanlarınızdan
3rd plural elemanlarından elemanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular elemanımın elemanlarımın
2nd singular elemanının elemanlarının
3rd singular elemanının elemanlarının
1st plural elemanımızın elemanlarımızın
2nd plural elemanınızın elemanlarınızın
3rd plural elemanlarının elemanlarının
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.