geong
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /junɡ/, [juŋɡ][1]
Adjective
Declension
Declension of ġeong — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġeong | ġeong | ġeong |
| Accusative | ġeongne | ġeonge | ġeong |
| Genitive | ġeonges | ġeongre | ġeonges |
| Dative | ġeongum | ġeongre | ġeongum |
| Instrumental | ġeonge | ġeongre | ġeonge |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġeonge | ġeonga, ġeonge | ġeong |
| Accusative | ġeonge | ġeonga, ġeonge | ġeong |
| Genitive | ġeongra | ġeongra | ġeongra |
| Dative | ġeongum | ġeongum | ġeongum |
| Instrumental | ġeongum | ġeongum | ġeongum |
Declension of ġeong — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġeonga | ġeonge | ġeonge |
| Accusative | ġeongan | ġeongan | ġeonge |
| Genitive | ġeongan | ġeongan | ġeongan |
| Dative | ġeongan | ġeongan | ġeongan |
| Instrumental | ġeongan | ġeongan | ġeongan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġeongan | ġeongan | ġeongan |
| Accusative | ġeongan | ġeongan | ġeongan |
| Genitive | ġeongra, ġeongena | ġeongra, ġeongena | ġeongra, ġeongena |
| Dative | ġeongum | ġeongum | ġeongum |
| Instrumental | ġeongum | ġeongum | ġeongum |
Pronunciation
- IPA(key): /jonɡ/, [joŋɡ]
Etymology 3
From Proto-West Germanic *geang, first and third person singular indicative preterite of *gangan.
Pronunciation
- IPA(key): /je͜oːnɡ/, [je͜oːŋɡ][2]
References
- Ringe, Donald; Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 4
- Hogg, Richard (1992) A Grammar of Old English, volume 1: Phonology, Oxford: Blackwell, →ISBN, page 269
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.