georn
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *gern, from Proto-Germanic *gernaz (“willing, eager”), whence also Old Saxon gern, Old High German gern, Old Norse gjarn.
Pronunciation
- IPA(key): /je͜orn/, [je͜orˠn]
Declension
Declension of ġeorn — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġeorn | ġeorn | ġeorn |
| Accusative | ġeorne | ġeorne | ġeorn |
| Genitive | ġeornes | ġeornre | ġeornes |
| Dative | ġeornum | ġeornre | ġeornum |
| Instrumental | ġeorne | ġeornre | ġeorne |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġeorne | ġeorna, ġeorne | ġeorn |
| Accusative | ġeorne | ġeorna, ġeorne | ġeorn |
| Genitive | ġeornra | ġeornra | ġeornra |
| Dative | ġeornum | ġeornum | ġeornum |
| Instrumental | ġeornum | ġeornum | ġeornum |
Declension of ġeorn — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | ġeorna | ġeorne | ġeorne |
| Accusative | ġeornan | ġeornan | ġeorne |
| Genitive | ġeornan | ġeornan | ġeornan |
| Dative | ġeornan | ġeornan | ġeornan |
| Instrumental | ġeornan | ġeornan | ġeornan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | ġeornan | ġeornan | ġeornan |
| Accusative | ġeornan | ġeornan | ġeornan |
| Genitive | ġeornra, ġeornena | ġeornra, ġeornena | ġeornra, ġeornena |
| Dative | ġeornum | ġeornum | ġeornum |
| Instrumental | ġeornum | ġeornum | ġeornum |
Derived terms
- lofġeorn (“eager for praise”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.