graduatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of graduō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ɡra.duˈaː.tus/, [ɡräd̪uˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ɡra.duˈa.tus/, [ɡräd̪uˈäːt̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | graduātus | graduāta | graduātum | graduātī | graduātae | graduāta | |
| Genitive | graduātī | graduātae | graduātī | graduātōrum | graduātārum | graduātōrum | |
| Dative | graduātō | graduātō | graduātīs | ||||
| Accusative | graduātum | graduātam | graduātum | graduātōs | graduātās | graduāta | |
| Ablative | graduātō | graduātā | graduātō | graduātīs | |||
| Vocative | graduāte | graduāta | graduātum | graduātī | graduātae | graduāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.