homokjaink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhomokjɒjiŋk]
- Hyphenation: ho‧mok‧ja‧ink
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | homokjaink |
| accusative | — | homokjainkat |
| dative | — | homokjainknak |
| instrumental | — | homokjainkkal |
| causal-final | — | homokjainkért |
| translative | — | homokjainkká |
| terminative | — | homokjainkig |
| essive-formal | — | homokjainkként |
| essive-modal | — | homokjainkul |
| inessive | — | homokjainkban |
| superessive | — | homokjainkon |
| adessive | — | homokjainknál |
| illative | — | homokjainkba |
| sublative | — | homokjainkra |
| allative | — | homokjainkhoz |
| elative | — | homokjainkból |
| delative | — | homokjainkról |
| ablative | — | homokjainktól |
| non-attributive possessive - singular |
— | homokjainké |
| non-attributive possessive - plural |
— | homokjainkéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.