języczny

Old Polish

Etymology

From język + -ny. First attested in the first half of the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /jæ̃zɨt͡ʃʲnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /jæ̃zɨt͡ʃʲnɨ/

Adjective

języczny

  1. foul-tongued, slanderous
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski, pages 139, 12:
      Møz yęzyczny (vir linguosus, Fl: *mosz molwyøczy) nye przespyeye na zyemy
      [Mąż języczny (vir linguosus, Fl: mąż mołwiący) nie prześpieje na ziemi]

Descendants

  • Polish: języczny

References

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish języczny. By surface analysis, język + -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /jɛw̃ˈzɨt͡ʂ.nɨ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /jɛ̃ˈzɨt͡ʂ.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
  • Syllabification: ję‧zycz‧ny

Adjective

języczny (not comparable)

  1. (relational, Middle Polish) tongue
    Synonym: językowy
  2. (relational, Middle Polish) language
    Synonym: językowy
  3. (obsolete) foul-tongued, slanderous

Declension

adjective

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.