kararsız

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قرارسز‎ (ḳararsız),[1][2][3] from karar (“decision, resolution”) +‎ -sız (“-less, without”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ka.ɾaɾˈsɯz/
  • Hyphenation: ka‧rar‧sız

Adjective

kararsız

  1. Not having (been) decided, lacking decision, undecided, uncertain, indecisive, inconclusive.
  2. Having difficulty deciding, torn, indecisive, wavering, hesitant.
  3. unstable, fickle, inconstant

Declension
predicative forms of kararsız
present tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I am) kararsızım kararsız mıyım? kararsız değilim kararsız değil miyim?
sen (you are) kararsızsın kararsız mısın? kararsız değilsin kararsız değil misin?
o (he/she/it is) kararsız / kararsızdır kararsız mı? kararsız değil kararsız değil mi?
biz (we are) kararsızız kararsız mıyız? kararsız değiliz kararsız değil miyiz?
siz (you are) kararsızsınız kararsız mısınız? kararsız değilsiniz kararsız değil misiniz?
onlar (they are) kararsız(lar) kararsız(lar) mı? kararsız değil(ler) kararsız değiller mi?
past tense
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) kararsızdım kararsız mıydım? kararsız değildim kararsız değil miydim?
sen (you were) kararsızdın kararsız mıydın? kararsız değildin kararsız değil miydin?
o (he/she/it was) kararsızdı kararsız mıydı? kararsız değildi kararsız değil miydi?
biz (we were) kararsızdık kararsız mıydık? kararsız değildik kararsız değil miydik?
siz (you were) kararsızdınız kararsız mıydınız? kararsız değildiniz kararsız değil miydiniz?
onlar (they were) kararsızdılar kararsız mıydılar? kararsız değildi(ler) / değillerdi kararsız değil miydiler?
indirect past
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (I was) kararsızmışım kararsız mıymışım? kararsız değilmişim kararsız değil miymişim?
sen (you were) kararsızmışsın kararsız mıymışsın? kararsız değilmişsin kararsız değil miymişsin?
o (he/she/it was) kararsızmış kararsız mıymış? kararsız değilmiş kararsız değil miymiş?
biz (we were) kararsızmışız kararsız mıymışız? kararsız değilmişiz kararsız değil miymişiz?
siz (you were) kararsızmışsınız kararsız mıymışsınız? kararsız değilmişsiniz kararsız değil miymişsiniz?
onlar (they were) kararsızmışlar kararsız mıymışlar? kararsız değilmiş(ler) / değillermiş kararsız değil miymişler?
conditional
positive,
declarative		 positive,
interrogative		 negative,
declarative		 negative,
interrogative
ben (if I) kararsızsam kararsız mıysam? kararsız değilsem kararsız değil miysem?
sen (if you) kararsızsan kararsız mıysan? kararsız değilsen kararsız değil miysen?
o (if he/she/it) kararsızsa kararsız mıysa? kararsız değilse kararsız değil miyse?
biz (if we) kararsızsak kararsız mıysak? kararsız değilsek kararsız değil miysek?
siz (if you) kararsızsanız kararsız mıysanız? kararsız değilseniz kararsız değil miyseniz?
onlar (if they) kararsızsalar kararsız mıysalar? kararsız değilseler / değillerse kararsız değil miyseler?

Derived terms

References
  1. Redhouse, James W. (1890), “قرارسز”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1442
  2. Kélékian, Diran (1911), “قرارسز”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 951
  3. Şemseddin Sâmi (1899–1901), “قرارسز”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1060

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.