koponyáim
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkopoɲaːjim]
- Hyphenation: ko‧po‧nyá‧im
Declension
| Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | koponyáim |
| accusative | — | koponyáimat |
| dative | — | koponyáimnak |
| instrumental | — | koponyáimmal |
| causal-final | — | koponyáimért |
| translative | — | koponyáimmá |
| terminative | — | koponyáimig |
| essive-formal | — | koponyáimként |
| essive-modal | — | koponyáimul |
| inessive | — | koponyáimban |
| superessive | — | koponyáimon |
| adessive | — | koponyáimnál |
| illative | — | koponyáimba |
| sublative | — | koponyáimra |
| allative | — | koponyáimhoz |
| elative | — | koponyáimból |
| delative | — | koponyáimról |
| ablative | — | koponyáimtól |
| non-attributive possessive - singular |
— | koponyáimé |
| non-attributive possessive - plural |
— | koponyáiméi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.